ایستگاه راه‌آهن تبریز
ایستگاه راه‌آهن تبریز در سال ۱۲۹۵ خورشیدی با بهره‌برداری از محور تبریز-جلفا به‌طول ۱۴۹ کیلومتر در تبریز افتتاح شد؛ و پس از آن در سال ۱۳۳۷ خورشیدی محور تبریز-تهران به‌طول ۷۴۸ کیلومتر به بهره‌برداری رسید. این بنا در تاریخ ۱۳۹۶/۲/۱۱ خورشیدی به شمارهٔ ۳۱۷۰۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۱]
| ایستگاه راه‌آهن تبریز | |
|---|---|
 ایستگاه راه‌آهن تبریز | |
 | |
| نام | ایستگاه راه‌آهن تبریز |
| کشور | ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| شهرستان | تبریز |
| اطلاعات اثر | |
| دیرینگی | قاجاریان |
| دورهٔ ساخت اثر | پهلوی |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۳۱۷۰۳ |
| تاریخ ثبت ملی | ۱۳۹۶/۲/۱۱ |
طراح اولیه این ایستگاه معمار فرانسوی فرنان پویون می‌باشد. طراح ساختمان جدید این ایستگاه حیدر غیایی بوده‌است. این ساختمان در اسفند ماه ۹۵ به ثبت ملی رسید.[۲][۳] از ویژگی‌های برجستهٔ ایستگاه راه‌آهن تبریز می‌توان به ترابری بین‌المللی کالا به ترکیه و اروپا از طریق محور تبریز-رازی، ترابری بین‌المللی کالا به جمهوری خودمختار نخجوان از طریق محور تبریز-جلفا و تنها خط برقی راه‌آهن در ایران (خط برقی تبریز-جلفا) اشاره کرد.[۴]
خط راه‌آهن ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ «بنای اداری» (PDF). اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان آذربایجان شرقی. دریافت‌شده در ۳ مارس ۲۰۲۲.
- ↑ YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان |. «ایستگاه راه‌آهن تبریز ثبت ملی شد». خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | YJC. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۴.
- ↑ «روزنامه ایران95/12/9: گوناگون». www.magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۴.
- ↑ «ایستگاه راه‌آهن تبریز در فهرست آثار ملی ثبت شد». خبرگزاری جمهوری اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۴.
 | این یک مقالهٔ خرد تبریز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |