رقاصه شهر
رقاصه شهر دومین ساختهٔ شاپور قریب در زمینهٔ کارگردانی فیلم سینمایی می‌باشد که به طریقهٔ سیاه و سفید و در سال ۱۳۴۹ ساخته شده‌است. می‌توان این دومین ساختهٔ شاپور قریب را فیلمی دانست که به یک نسبت مساوی از مایه‌ها و لحظات ناب سینمایی برخوردار است. در نگاه اول، رقاصه شهر، فیلمی با یک قصهٔ مبتذل و پیش پا افتاده بنظر می‌رسد؛ اما چنین نیست، چرا که تماشاگر با دیدن فیلم، با اثری غیرقابل قیاس با دیگر فیلم‌های فارسی همنام و هم مضمون روبرو می‌شود. این فیلم به راحتی می‌توانست در دست یک کارگردان کم مایه از هم بپاشد. اما شاپور قریب با دید و بینشی ظریف فکر خود را به تصویر درمی‌آورد و بیان تصویری او اینجا و آنجا گیرا و مبتکرانه است (شروع و پایان فیلم). اگر بشود کثرت رقص یکنواخت فروزان را به پای آن گذاشت که او رقاصه است و به ناچار باید مدام برقصد، به کمتر عیب و نقص دیگری می‌توان در فیلم برخورد کرد.[۱] فیلم آقای جاهل با مضمون مشابه آن سه سال بعد ساخته شد.
| رقاصه شهر | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | شاپور قریب |
| تهیه‌کننده | عباس همایون ایرج صادقپور |
| نویسنده | رضا میرلوحی |
| بازیگران | ناصر ملک مطیعی فروزان |
| موسیقی | اسفندیار منفردزاده |
| فیلم‌برداری | ایرج صادقپور |
| تدوین | شاپور قریب |
تاریخ‌های انتشار | ۲ مهر ۱۳۴۹ |
مدت زمان | ۱۲۰ دقیقه |
| کشور |  ایران |
| زبان | فارسی |
| فروش گیشه | ۳٬۱۰۰٬۱۰۰ تومان |
خلاصه داستانویرایش
«لوطی» میانسال که بنگاه چوب بری دارد به لحاظ بی‌توجهی‌های همسرش به رقاصه ای متمایل می‌شود. رقاصه نیز عاشق او می‌شود و کارش را کنار می‌گذارد. وقتی همسر مرد از او می‌خواهد که مردش را به او بازگرداند، رقاصه بنای بدرفتاری با مرد را می‌گذارد و مجدداًبه کار سابقش بازمی‌گردد. لوطی که از نظر احساسی زخم خورده، رقاصه را به شدت مضروب می‌کند و نزد همسرش بازمی‌گردد. رقاصه با اینکه عشقش را از دست داده معهذا خوشحال است که خوشبختی خانواده ای را شکل داده‌است.
بازیگرانویرایش
منابعویرایش
- ↑ تاریخ سینمای ایران، مسعود مهرابی
- مهرابی، مسعود (۱۳۷۰). تاریخ سینمای ایران از آغاز تا سال ۱۳۵۷.