روبن گریگوریان
روبن گریگوریان یا روبیک گریگوریان (به زبان ارمنی Ռուբեն Գրիգորյան - به زبان لاتین Rouben Gregorian)، (زادهٔ ۱۲۹۴ خورشیدی در تفلیس - درگذشتهٔ ۱۳۷۰ خورشیدی در بوستون، ماساچوست) آهنگساز، رهبر ارکستر، نوازنده و مُدرسِ ویولن، ایرانی ارمنی‌تبار بود.
| روبن گریگوریان | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زادگاه | ۱۲۹۴ خورشیدی۱۹۱۵ میلادی تفلیس، گرجستان |
| خاستگاه | ایرانی ارمنی‌تبار |
| تاریخ مرگ | ۱۳۷۰ خورشیدی۲۸ مارس ۱۹۹۱ بوستون، ماساچوست، ایالات متحده آمریکا |
| حرفه(ها) | آهنگساز، رهبر ارکستر، نوازنده و استاد ویولن |
محتویات
زندگی‌نامهویرایش
روبن گریگوریان در سال (۱۲۹۴ خورشیدی) (۱۹۱۵ میلادی) در تفلیس، پایتخت گرجستان در یک خانواده ارمنی متولد شد. روبیک دو برادر کوچکتر از خود داشت که آن‌ها هم موسیقی را به حد زیادی دوست داشتند و از آن آگاهی داشتند که یکی از آنان به نام «هانری» از نوازندگان بزرگ ارکستر سمفونیک یک‌صد نفری نیویورک بود.
در تهران موسیقی را نزد پدر و بعد از آن اساتید روسی و بلژیکی فرا گرفت. وی در سال ۱۳۱۷ خورشیدی همراه تحصیل هنرستان موسیقی غلامحسین مین‌باشیان به اداره موسیقی کشور وارد شد.
تحصیلات خود را در هنرستان عالی موسیقی به پایان رسانید و مدتی رهبر آوازهای دسته جمعی هنرستان بود. پس از آن عهده‌دار مدیریت هنرستان عالی موسیقی بود، و مدتی نیز رهبری ارکستر سمفونیک تهران را به عهده داشت.
- مشاغل و سمتهای مورد تصدی: کارمند اداره موسیقی کشور. نویسنده مقالاتی در جمله موسیقی. نوازنده مدارس و سرپرست ارکستر سمفونیک. کفیل اداره موسیقی کشور. نوازنده دیوان اول در ارکستر سمفونیک بوستون در آمریکا در کنسرت مایستر.
- فعالیت‌های آموزشی: روبن گریگوریان سال‌ها به تدریس موسیقی در تهران مشغول بوده‌است. وی علاوه بر ویولون به تدریس آهنگسازی نیز می‌پرداخت.
- سایر فعالیت‌ها و برنامه‌های روزمره: روبن گریگوریان به مطالعه تحقیق و نوشتن قطعاتی برای دیوان علاقه‌مند بوده‌است.
وی نخستین کسی است که ترانه‌های محلی ایران را جمع‌آوری کرد و برای چهار صدا تنظیم نمود. در همین زمینه کتابی در دو جلد بنام «ترانه‌های محلی» انتشار داد. از جمله این ترانه‌ها می‌توان به «آی سرکُتل»، «مَسُم، مَسُم»، «هی یار، هی یار» اشاره نمود و ترانه‌های فراموش شده اش چون: «دختر بویر احمد»
و «دست به دستمالم». از دیگر آثار او: «کوارتت زهی»؛ «اسکرتز»؛ «چند آواز برای پیانو»؛ «فانتزی اوریانتال»؛ «سوئیت ایرانی». او در موسیقی از سبک ریمسکی کورساکف و آرام خاچاتوریان پیروی می‌کرد. وی در سال ۱۳۳۱ شمسی رهسپار آمریکا شد و در شهر بوستون ساکن شد. در بوستون به عضویت هنرستان موسیقی درآمد و رهبری ارکسترهای مجلسی و سمفونیک را به عهده گرفت. از شاگردهای او می‌توان به واروژان اشاره کرد.
چکیده‌ای از افکار روبن گریگوریانویرایش
«خدمت به موسیقی، آهنگسازی، رهبری یا نوازندگی یک شغل نیست، یک وظیفه است. آهنگساز یا نوازنده موظف است که هنرش را گسترش و ارائه دهد»
«هنر عنصر خودپرستی است. وقف کامل می‌خواهد. باید کاملاً برایش قربانی شد. نمی‌توان گهگاه به آن پرداخت اما خوشبختی هم فقط جنبهٔ مادی ندارد. می‌توان از لحاظ روحی و فکری خوشبخت بود. این باارزش و ماندنی است. قدرتی که در ملتهای قدیمی وجود دارد همین است. این اسلحه‌ای است که ملتها را نگاه می‌دارد»
بزرگداشت روبن گریگوریانویرایش
مراسم بزرگداشت «روبیک گریگوریان» پدر موزیک فولکلور و رهبر ارکستر سمفونیک تهران در روز چهارشنبه سی‌ام فروردین ۱۳۹۱ در باشگاه آرارات تهران به همت مؤسسه ترجمه و تحقیق هور برگزار شد. این برنامه شامل سخنرانی پژوهشگران موسیقی «دکتر آریانپور» و دکتر «شاهین فرهت» و نمایش فیلم و اجرای ارکستر ارامنه انجام شد.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- روبن گریگوریان، آهنگ ساز، رهبر ارکستر و نوازندۀ ویلن،نویسنده: ایساک یونانسیان،فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره ۵۹ - سال پانزدهم - بهار ۱۳۹۱
- بزرگداشت روبن گریگوریان،نویسنده: ایساک یونانسیان،فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره ۵۹ - سال پانزدهم - بهار ۱۳۹۱
- چهره‌های معرفی شده در نمایشگاه هنرمندان ارمنی ایران،فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره ۶۴ - سال هفدهم - تابستان ۱۳۹۲
- حضوری در برگیرنده۱
- حضوری در برگیرنده۲
- معرفی مشاهیر
- آریانپور : «گریگوریان» یکی از ابرمردهای موسیقی ایران بود