روتیل

(تغییرمسیر از روتایل)

ساختار روتایل یکی از پلی‌مورف‌های معدنی TiO۲ است. آناتاز و بروکایت پلی‌مورف‌های (چندریخت‌های) دیگر آن هستند.

روتایل یکی از بالاترین شاخص‌های ضریب انعطاف‌پذیری در طول موج‌های مرئی از هر کریستال شناخته شده را دارد و همچنین دارای پراکندگی مخصوصاً بزرگ و پراکندگی زیاد است. با توجه به این خصوصیات، برای ساخت عناصر نوری خاص، به ویژه اپتیک پلاریزاسیون، برای طول موجهای دیدنی و مادون قرمز طولانی‌تر تا حدود ۴٫۵ میکرومتر مفید است.

روتایل طبیعی ممکن است حاوی ۱۰٪ آهن و مقادیر قابل توجهی نیوبیوم و تانتالوم باشد. Rutile نام خود را از rutilus لاتین، قرمز، مشتق شده به رنگ قرمز عمیق مشاهده شده در برخی از نمونه‌ها هنگام مشاهده توسط نور منتقل می‌کند. روتایل برای اولین بار در سال ۱۸۰۳ توسط ابراهیم گوتلوب ورنر توصیف شد.

عمومی
تهس Oxide minerals
فرمول(repeating unit) TiO2
Strunz دسته‌بندی 4.DB.۰۵
ستم کریستالی Tetragonal
اس کریستالل Ditetragonal dipyramidal (4/mmm) H-M symbol: (4/m 2/m 2/m)
وه فضار P42/mnm
مت واحدهاس
a = 4.5937 Å, c = ۲٫۹۵۸۷ Å; Z = ۲
Identification
گن Reddish brown, red, pale yellow, pale blue, violet, rarely grass-green; black if high in Nb–Ta
مشخصات کریستالف Acicular to Prismatic crystals, elongated and striated parallel to [001]
قلوییو Common on {011}, or {031}; as contact twins with two, six, or eight individuals, cyclic, polysynthetic
Cleavage {110} good, {100} moderate, parting on {092} and {۰۱۱}
ستک Uneven to sub-conchoidal
مقیاس سختی Mohs ۶٫۰–۶٫۵
رخششv Adamantine to submetallic
رگه Bright red to dark red
افیتف Opaque, transparent in thin fragments
جاذبه ویره 4.23 increasing with Nb–Ta content
خصات نوریش Uniaxial (+)
یب شکستر nω = 2.613, nε = 2.909 (589 nm)
ست مضاعفک 0.296 (589 nm)
د رنگین Weak to distinct brownish red-green-yellow
اکندگیر Strong
بلیت ذوبا Fusible in alkali carbonates
الیتل Insoluble in acids
ناخالصی عمومی Fe, Nb, Ta
دیگر مشخصات Strongly anisotropic
منابع [۱][۲][۳][۴]
  • 1 Occurrence
  • 2 Crystal structure
  • 3 Uses and economic importance
  • 4 Synthetic rutile
  • 5 See also
  • 6 References
  • 7 External links

ساختار

ویرایش
 

ساختار روتایل یکی از ساختارهای دوتایی مواد است که در آن‌ها کاتیون‌ها به صورت مکعبی با وجوه مرکز پر قرار گرفته و آنیون‌ها نیمی از حفره‌های هشت وجهی را پر می‌کنند.[۱]

منابع

ویرایش
  1. David W. Richerson, Modern Ceramics Engineering: Properties, Processing and use in design, CRC Publishing, 2nd ed.