روشنایی
روشنایی یکی از جنبه‌های بینایی است که در آن به نظر می‌رسد یک منبع در حال تابش یا بازتاب نور است.[۱] به بیان دیگر، روشنایی درک حاصل از درخشندگی یک هدف دیداری است. روشنایی صفت/ویژگی ذهنی شی‌ای است که دیده می‌شود.
واژگان
ویرایشپیشترها از «روشنایی»∗ به عنوان هم‌معنی اصطلاح نورسنجیِ درخشندگی∗ و (به صورت نادرست) برای اصطلاح پرتوسنجی تابندگی∗ استفاده می‌شد اما مطابق FS-1037C از واژه‌نامهٔ فدرال اصطلاحات مخابراتی، هم‌اکنون باید از روشنایی تنها برای موارد غیر کمی در احساسات کاراندام‌شناختی و ادراک نور استفاده کرد.[۲]
یک روشنایی مشخص، می‌تواند ادراک‌های متفاوتی از درخشش در شرایط مختلف ایجاد کند، مثلا در توهم سفید.
در فضای رنگ قرمز-سبز-آبی، روشنایی را می‌توان به صورت میانگین حسابی μ از مختصات قرمز، سبز و آبی در نظر گرفت (هرچند برخی از اجزایِ سبزِ نور باعث‌می‌شوند نور درخشان‌تر به نظر برسد، اما از سوی دیگر ممکن است این موضوع در سامانهٔ نمایشی به صورت خودکار جبران شود):[۳]
روشنایی همچنین در اچ‌اس‌بی یا فضای رنگ اچ‌اس‌وی (فام، خلوص و درخشش یا مقدار) یکی از مختصات رنگ است.
در ستاره‌ها، روشنایی به صورت قدر ظاهری و قدر مطلق کمیت‌یابی می‌شود.
جستارهای وابسته
ویرایش
پانویس
ویرایش^ brightness
^ luminance
^ radiance
منابع
ویرایش- ↑ Merriam-Webster.com Merriam-Webster Dictionary definition of bright
- ↑ “Brightness” in Federal Standard 1037C, the Federal Glossary of Telecommunication Terms (1996)
- ↑ What are HSB and HLS?, Charles Poynton: "The usual formulation of HSB and HLS compute so-called "lightness" or "brightness" as (R+G+B)/3. This computation conflicts badly with the properties of colour vision, as it computes yellow to be about six times more intense than blue with the same "lightness" value (say L=50)."