ریزپرخاشگری (به انگلیسی: Microaggression) توهین‌های گفتاری، رفتاری و محیطی خودخواسته یا ناخواسته‌ای است که در برخوردهای کوتاه روزمره رخ می‌دهد.

چستر ام. پیرس، روانپزشک و استاد دانشگاه هاروارد، این‌اصطلاح را نخستین‌بار در سال ۱۹۷۰ به‌کار برد و جا انداخت. او از این‌اصطلاح برای اشاره به‌توهین‌های مکرری استفاده کرد که ناسیاهپوستان در حق سیاهپوستان آمریکایی روا می‌داشتند و نیز اینکه آنها را جدی نمی‌گرفتند. ماری رووی، اقتصاددان در ام‌آی‌تی، در سال ۱۹۷۳ از همین‌ اصطلاح برای پرخاشگری‌هایی استفاده کرد که زنان را هدف می‌گرفتند. رفته‌رفته از این‌ اصطلاح برای سایر گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده چون فقرا و معلولان هم استفاده شد.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷] ریزپرخاشگری‌ها معمولا کلیشه‌های مربوط به‌اقلیت‌ها را تکرار یا تصدیق کرده یا با عادی‌نمایی گفتمان چیره، به‌شکل زیرکانه‌ای اعضای چنین اقلیت‌هایی را بخاطر ناهنجار و غیرطبیعی‌بودنشان خوار می‌شمارند.

منابع ویرایش

  1. «آيا شما ريزپرخاشگريد؟». بی بی سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۴-۱۲.
  2. Harwod, Stacy; Browne Huntt, Margaret. "Racial Microaggressions" (PDF). The University of Illinois. Archived from the original (PDF) on 14 March 2016.
  3. "Racial Microaggressions in Every Day Life" (PDF). Mizzou Diversity. University of Missouri. Archived from the original (PDF) on 2 July 2016.
  4. «21 Racial Microaggressions You Hear On A Daily Basis». BuzzFeed. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۴-۱۲.
  5. «Microaggression theory: an assault on everyday life». Britain’s first online-only current-affairs mag, spiked. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۴-۱۲.
  6. «Microaggressions in Everyday Life». Psychology Today. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۴-۱۲.
  7. DeAngelis، Tori (۲۰۰۹). «Unmasking 'racial micro aggressions'». American Psychological Association. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۴-۱۲.