دانشگاه هاروارد

دانشگاه هاروارد
	Coat of arms
	لاتین: Universitas Harvardiana
نام پیشین	کالج هاروارد
شعار	وریتاس
شعار به انگلیسی	حقیقت Truth
نوع	دانشگاه خصوصی سازمان غیرانتفاعی دانشگاه
تأسیس‌شده	۱۶۳۶
موقوفه مالی	دلار آمریکا۳۹٫۲ بیلیون (FY 2018)
رئیس	Lawrence S. Bacow
اعضای هیئت علمی	۴٬۶۷۱
دانشجویان	۲۲٬۰۰۰
کارشناسی	۶٬۷۰۰
تحصیلات تکمیلی	۱۵٬۲۵۰
موقعیت	کمبریج، ماساچوست، ماساچوست، ایالات متحده آمریکا
پردیس	منطقه شهری; ۲۱۰ acre (۸۵ هکتار)
Newspaper	The Harvard Crimson
رنگ آموزشگاه	زرشکی
ورزشکاران	ان‌سی‌ای‌ای بخش یکم – آیوی لیگ
نام ورزشی	Harvard Crimson
تعلق ورزشی به	NAICU; AICUM; انجمن دانشگاه‌های آمریکایی; URA
وبگاه	harvard.edu

دانشگاه هاروارد (به انگلیسی: Harvard University) دانشگاهی خصوصی در شهر کمبریج ایالت ماساچوست در ایالات متحدهٔ آمریکا است. قسمت‌هایی از دانشگاه هاروارد مثل دانشکدهٔ پزشکی و دانشکدهٔ بازرگانی در شهر مجاور کمبریج یعنی بوستون قرار دارد. هاروارد در سال ۱۶۳۶ میلادی (۱۰۱۵ خورشیدی) توسط هیئت قانون‌گذاران «مهاجرنشین (کولونی) خلیج ماساچوست» ساخته شد. این دانشگاه نخستین مؤسسهٔ آموزش عالی در کشور آمریکا و همچنین اولین بنیاد در آمریکای شمالی به‌شمار می‌رود. نام آن در ابتدا «دانشکدهٔ نو» یا «دانشکده در شهرک نو» بود که بعدها در ۱۳ مارس ۱۶۳۹ کشیشی به نام جان هاروارد ۴۰۰ جلد کتاب به کتابخانهٔ این دانشگاه و همچنین مبلغ ۷۷۹ پوند به این دانشگاه کمک نمود.^[۱] قدیمی‌ترین مؤسسه آموزش عالی در آمریکا به تَبَع نام اولین فردی که زمین و کتاب‌های خود را وقف ساختن آن کرد، هاروارد نام گرفت.^[۲]

مختصات: ۴۲°۲۲′۲۸″ شمالی ۷۱°۰۷′۰۱″ غربی / ۴۲٫۳۷۴۴۴°شمالی ۷۱٫۱۱۶۹۴°غربی / 42.37444; -71.11694

در طول ۴۰ سال ریاست چارلز ویلیام الیوت، وی اصلاحات بزرگی را در این دانشگاه پدیدآورد که از کارهای او می‌توان به: دوره‌های انتخابی، کلاس‌های کوچک و امتحانات ورودی اشاره کرد. این اصلاحات بر روی آموزش و پرورش آمریکا تأثیر گذاشته و هم آموزش متوسطه و هم آموزش عالی آمریکا به این شیوه تغییر یافت.^[۳]^[۴]^[۵]

دانشگاه هاروارد همیشه یکی از بالاترین رتبه‌های دانشگاه‌ها را در سطح جهان داشته و یکی از قدرتمندترین مؤسسه‌های مالی غیرانتفاعی است. این دانشگاه به اتفاق دانشگاه ییل، همیشه دو رقیب اصلی در مسابقات علمی، فوتبال و قایق‌رانی بوده‌اند.

تاریخچه تأسیس دانشگاه هارواردویرایش

در سال ۱۶۳۸ آن ناحیه و دانشگاه تازه تأسیس را به نام کمبریج نام‌گذاری کردند. در همان سال جان هاروارد یکی از وزیران پیوریتن و وزیر امور داخلی آمریکا که استاد یکی از شعبه‌های دانشگاه کمبریج بود در هنگام مرگ، نیمی از سرمایه و املاک خود را که ۷۸۰ پوند بود با چهارصد جلد کتاب به کالج بخشید و کالج مزبور در سال ۱۶۳۹ به‌افتخار این مرد، هاروارد نامیده شد. تاریخچهٔ هاروارد در حقیقت از سال ۱۶۴۰ آغاز می‌شود. نخستین جشن دانش‌آموختگان دانشگاه هاروارد در سال ۱۶۴۲ برگزار شد. بر سردر این دانشگاه لوحه‌ای نصب شده که متن آن چنین است:

«چون خداوند به‌سلامت ما را به سرزمین نیوانگلند رسانید، به یاری او خانه‌های خود را ساختیم و برای ادامهٔ زندگانی خود وسایلی برانگیختیم و مکان‌های مناسبی برای پرستش پروردگار پی‌افکندیم و به تشکیل یک دولت غیرنظامی همت گماشتیم. اما آرزوی بزرگی را که در قلب خود می‌پروراندیم و در پی تحقق آن روزشماری می‌کردیم، آموزش و پرورش بود که سعادت جاودانه در پی داشت. ما نمی‌خواستیم که دیو بی‌سوادی در کلیساها به جای ماند و کشیشان ما در تاریکی نادانی به‌سر برند.»

امور تشکیلاتی و اداریویرایش

بر اساس منشور مورخ ۱۶۵۰ دانشگاه برای پیشرفت علم، هنر و ادبیات به آموزش جوانان انگلیسی و بومی اختصاص یافت. دومین ساختمان دانشگاه، «کالج بومیان»، در سال ۱۶۵۴ تأسیس شد و مؤسسهٔ انتشارات و مطبوعات دانشگاه که از سال ۱۶۳۸ تا آن زمان در ساختمان رئیس دانشگاه بود، به‌آن محل انتقال یافت. به‌احتمال قوی در سال‌های ۱۶۶۱ و ۱۶۶۳، ترجمه کتاب مقدس به زبان بومیان آن سرزمین، توسط جان الیوت در همین کالج به چاپ رسید. با توجه به حمایت‌های مالی که دانشگاه برای پیشرفت اهداف خود از خارج دریافت نمود، از همان آغاز تأسیس به اهمیت شایانی دست یافت. منشور مصوبه دانشگاه هاروارد تا سال ۱۷۰۷، مرجع اساسی و تغییرناپذیر ادارهٔ دانشگاه به‌شمار می‌رفت. بر مبنای این منشور، سازمانی مرکب از یک رئیس و یک خزانه‌دار و پنج استاد به‌طور رسمی مقررات اداری دانشگاه را وضع نموده و به امور مالی و هزینه کردن وجوه دریافتی، نظارت مستقیم داشتند. این سازمان به وسیله هیئت ناظرانی که در سال ۱۶۴۲ تعیین شده بود، کنترل می‌شد. کم‌کم اوضاع و احوال ایجاب کرد که هیئت اداره‌کنندهٔ دانشگاه، از استادان مقیم آن تشکیل شود. امروزه دانشکده‌های گوناگون، دارای هیئت‌های قانون‌گذاری هستند که مستقیماً عهده‌دار نظم و برقراری آرامش در محیط دانشکده هستند. در اوان تأسیس این دانشگاه، هیئت ناظران از بین نمایندگان مشترک ایالت (دولت) و کلیسا تشکیل شده و دولت که مؤسس و مدیر کالج بود سازمان هاروارد را یک بنگاه دولتی تلقی کرده که در این راستا اختلافات تنگ‌نظرانه و متعصبانه نیز نمایان بود و سرانجام این کشمکش‌ها به سود دانشگاه هاروارد پایان یافت. در سال ۱۷۸۰ کالج هاروارد به دانشگاه هاروارد تغییر یافت. نخستین مدیران و رهبران کالج طبعاً کلیسا بود، اما در پی تغییراتی که در ترکیب هیئت ناظران پدیدار شد، دانشگاه هاروارد از زیر کنترل روحانیت و سرانجام از قید سیاست‌مداران دولتی رهایی یافت. از سال ۱۸۶۵ هیئت مدیرهٔ دانشگاه از بین دانش‌آموختگان پیشین آن برگزیده شد و کنترل دانشگاه را به‌طور کامل به‌عهده گرفت.

دوران پرآشوبویرایش

در نیمه دوم قرن هفدهم میلادی هنگامی که اتحاد میان پیوریتن‌ها از نظر سیاست و مذهب عملی شد، بار دیگر عقاید روحانیون انجیلی در عقاید مذهبی دانشگاه مشکلات متعددی پدیدآورد. افراد محافظه‌کار بار دیگر در هیئت ناظران رخنه کردند. تاریخ این کالج از سال ۱۶۷۳ تا ۱۷۲۸ بسیار پرآشوب بود، یکی از عوامل مهم این ناآرامی‌ها، تأسیس دانشگاه ییل به وسیله محافظه کاران نیوانگلند بود که به‌دنبال ناکامی‌های خود در ادارهٔ دانشگاه هاروارد، اقدام به بنای این دانشگاه نمودند.

دوران نوینویرایش

نخستین رئیس هیئت مدیره دانشگاه هاروارد در سال ۱۷۹۲ انتخاب و در سال ۱۸۰۵ کرسی دانشکده الهیات این دانشگاه، به استادی مؤمن و موحد واگذار شد. سرانجام در سال ۱۸۴۳، هیئت ناظران دانشگاه، به ریاست یک روحانی و مرکب از اشخاص شایسته آغاز به‌کار کرد. عبادت و نمازگذاری که تا آن زمان در دانشگاه هاروارد اجباری بود، در سال ۱۸۸۶ از صحنه دانشگاه برچیده شد. پیرو این تغییر و تحول، روند تشکیلاتی و اداری دانشگاه هاروارد از مسیر عقیدتی و سیاسی بنیان‌گذارانش خارج شد. امروزه دانشگاه هاروارد و دانش‌آموختگان آن در ارتباط و همبستگی کامل با پیشرفت‌های فکری مردم ایالات متحده آمریکا قرار دارد.

موزه‌ها و کتابخانه دانشگاهویرایش

مرکز علم در کالج هاروارد

در محوطه این دانشگاه موزه‌های متعددی، ازجمله موزهٔ هنر فوگ وجود دارد که در آن تابلوهای نقاشی و مجسمه‌ها و آثار چاپ شده قرن هیجده و نوزده اروپا و آمریکا، به تماشا گذاشته‌شده‌است. کتابخانه دانشگاه هاروارد نه تنها قدیمی‌ترین مجموعه فرهنگی در آمریکا بلکه با شعبات خود، بزرگ‌ترین کتابخانه دنیاست و در حال حاضر دارای ۱۴٬۵۰۰٬۰۰۰ جلد کتاب، رساله و میکروفیلم است. بنیاد دانشگاه هاروارد با سرمایه‌ای معادل ۲۵٬۹ میلیارد دلار، ثروتمندترین دانشگاه جهان است. این دانشگاه دارای رشته‌های علوم انسانی، طبیعی، مهندسی، دندان پزشکی، الهیات، آموزش و پرورش، حقوق و پزشکی است. علاوه‌براین در مؤسسات وابسته به‌آن، دوره‌های ویژه خاورشناسی و روسیه‌شناسی، تدریس می‌شود. پروژهٔ تاریخ شفاهی ایران در مرکز ایران‌شناسی این دانشگاه به مدیریت حبیب لاجوردی انجام می‌شود. مجله مروری بر کسب و کار هاروارد که توسط این دانشگاه منتشر می‌گردد یکی از معتبرترین مجلات در زمینه مدیریت است.

کتابخانه ویدنرویرایش

این کتاب خانه بزرگ ترین کتاب خانه دانشگاه هاروارد است.

قسمت ایرانویرایش

در این قسمت کتاب های خطی و مرجع بسیاری است. همچنین ، برای تحقیقات درباره زبان مادها و گویش همدانی ، کتاب سایه سار الوند نوشته یاور همدانی^[۶] ^[۷]و کتاب برسمند خیال امین الله رضایی^[۸] ^[۹]در این کتابخانه نگهداری می شوند.

در زمینه پژوهش های ادبیات کودک از ایران نیز، چند اثر از بابک نیک طلب وجود دارد.^[۱۰] ^[۱۱]

پیشگامان دانش و فرهنگ در هارواردویرایش

تالار ماساچوست: محل کار رئیس دانشگاه و خوابگاه تعدادی از دانشجویان سال اول کالج

تالار یادبود در کالج هاروارد

در زمینه علوم و ادبیات و فلسفه چهره‌های شناخته شده‌ای از این دانشگاه دانش‌آموخته شده‌اند که امروزه از مشاهیر جهان محسوب می‌شوند.

استادان سرشناس ریاضی فیزیک
- مریم میرزاخانی
- کامران وفا
استادان سرشناس الهیات و ادبیات
شخصیت‌های سرشناس علمی و فلسفی
نویسندگان بزرگ
رئیس جمهوران آمریکایی دانش‌آموخته از هاروارد

هشت تن از رؤسای جمهور تاریخ آمریکا دانش‌آموختهٔ هاروارد بوده‌اند، که عبارتند از:^[۱۲]

مؤسسان
- مارک زاکربرگ مؤسس فیسبوک
شخصیت‌های هنری

دانشکده‌هاویرایش

هاروارد دارای نُه دانشکده با صدوشصت رشتهٔ تحصیلی است.

مدرسه کسب و کار هاروارد
دانشکده هنر و علوم
دانشکده پزشکی هاروارد
دانشکده معماری
دانشکده الهیات
دانشکده آموزش
مدرسه جان اف کندی دانشگاه هاروارد
دانشکده حقوق
مؤسسه مطالعات پیشرفته ردکلیف

رنکینگویرایش

در رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان QS در سال ۲۰۲۰ این دانشگاه در رتبه سوم دانشگاه‌های جهان و آمریکا قرار گرفته‌است.^[۱۳] همچنین براساس رتبه‌بندی مؤسسه تایمز در سال ۲۰۲۰ این دانشگاه در رده هفتم دانشگاه‌های دنیا قرار دارد.^[۱۴]