زبان‌های آواری–اندی

زبان‌های آواری-اندی (انگلیسی: Avar–Andic languages) یکی از هفت شاخه اصلی خانواده زبان‌های قفقازی شمال شرقی است. این شاخه به دو شاخه فرعی زبان آواری و زبان‌های اندی تقسیم شده است، که از این میان زبان آواری با ۸۰۰٬۰۰۰ گویشور، به عنوان زبان نوشتار ۶۰٬۰۰۰ گویشور زبان‌های اندی و همین‌طور زبان‌های تسزی به کار می‌رود.

زبان‌های آواری-اندی
پراکنش:	داغستان
تبار:	زبان‌های قفقازی شمال شرقی زبان‌های آواری-اندی
زیرگروه‌ها:	اندی آواری
گلاتولوگ	None
Avar–Andic

جستارهای وابسته

• زبان‌های قفقازی
• زبان آواری

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Avar–Andic languages». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵.