زن فرودگاه فرانکفورت
زن فرودگاه فرانکفورت مجموعه‌داستانی از منیرو روانی‌پور است.
| نویسنده(ها) | منیرو روانی‌پور |
|---|---|
| کشور | تهران |
| موضوع(ها) | مجموعه داستان |
| گونه(های) ادبی | سبک‌های متفاوت از جمله رئالیسم، رئالیسم جادویی و سوررآلیسم |
| ناشر | نشر قصه |
تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۰ |
| شمار صفحات | ۱۴۰ |
چاپ نخست این کتاب در پاییز ۱۳۸۰ به‌همت نشر قصه در تهران منتشر شده است و ۱۴۰ صفحه دارد. خانم روانی‌پور در این مجموعه از سبک‌های متفاوتی از جمله رئالیسم، رئالیسم جادویی و سوررئالیسم استفاده می‌کند و در بعضی از داستان‌های رئالیستی مدرن آن به افرادی اهل‌قلم، خود-تبعیدگر یا پناهنده می‌پردازد.[۱]
داستان‌ها ویرایش
این مجموعه شامل ۱۴ داستان است:
- کافه‌چی
- ماریا
- زن فرودگاه فرانکفورت
- مانا
- فروپاشی
- دریاچه
- دیدار
- کشتی‌شکستگان
- دلدادگان نامی ندارند
- میو
- سه زن
- گل‌های ماگنولیا
- ملاقات ویژه
- در غربت
این بخش نیازمند گسترش است. می‌توانید با افزودن به آن کمک کنید. |
منابع ویرایش
- منیرو روانی‌پور، زن فرودگاه فرانکفورت، نشر قصه (تهران)، ۱۳۸۰
- ↑ فتح‌الله بی‌نیاز، در اسارت تردید- نگاهی به کتاب «زن فرودگاه فرانکفورت»، روزنامه ایران ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۱
 | این یک مقالهٔ خرد ادبیات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |