زیستنشانگرهای سالمندی
زیستنشانگرهای سالمندی (به انگلیسی: Biomarkers of aging) نشانگرهای زیستی هستند که میتوانند ظرفیت عملکردی را در سنین بالاتر بهتر از سن تقویمی پیشبینی کنند.[۱] به روشی دیگر، نشانگرهای زیستی پیری «سن بیولوژیکی» واقعی را نشان میدهند که ممکن است با سن تقویمی متفاوت باشد.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fc/Epigenetic_mechanisms.png/350px-Epigenetic_mechanisms.png)
هیپومتیلاسیون دیانای میتواند پایداری ژنومی را کاهش دهد، سبب فعالشدن دوبارهٔ عناصر قابل جابجایی شود و سبب از بین رفتن نقشگذاری ژنومی شود که همگی میتوانند به پیشرفت سرطان و بیماریزایی کمک کنند.[۲]
منابع
ویرایش- ↑ Baker GT, Sprott RL (1988). "Biomarkers of aging". Experimental Gerontology. 23 (4–5): 223–39. doi:10.1016/0531-5565(88)90025-3. PMID 3058488.
- ↑ Lillycrop KA, Hoile SP, Grenfell L, Burdge GC (August 2014). "DNA methylation, ageing and the influence of early life nutrition". The Proceedings of the Nutrition Society. 73 (3): 413–21. doi:10.1017/S0029665114000081. PMID 25027290.