ساندرو بوتیچلی

آلساندرو دی ماریانو دی وانی فیلیپپی (ایتالیایی: Alessandro di Mariano di Vanni Filipepi)، مشهور به ساندرو بوتیچلی (ایتالیایی: Sandro Botticelli) (زاده ۱ مارس ۱۴۴۵ - درگذشته ۱۷ مه ۱۵۱۰) نقاش مشهور فلورانسی دوران رنسانس ایتالیایی بود. او متعلق به مکتب فلورانس تحت حمایت لورنزو د مدیچی بود، حرکتی که جورجو وازاری کمتر از صد سال بعد در شرح زندگی بوتیچلی، از آن به عنوان «عصر طلایی» یاد کرده‌است.

ساندرو بوتیچلی
خودنگاره احتمالی بوتیچلی، در ستایش مجی (۱۴۷۵)
نام در زمان تولد	آلساندرو دی ماریانو دی وانی فیلیپپی
زادهٔ	۱ مارس ۱۴۴۵ فلورانس، جمهوری فلورانس
درگذشت	۱۷ مه ۱۵۱۰ (۶۴−۶۵ ساله) فلورانس، جمهوری فلورانس
ملیت	فلورانسی، (ایتالیایی)
تحصیلات	فلیپو لیپی
شناخته‌شده برای	نقاشی
کارهای برجسته	پریماورا زایش ونوس در ستایش مجی دیگر آثار
سبک	رنسانس ایتالیایی

از نقاشی‌های مشهور او پریماورا، زایش ونوس و پرتره مردی با مدال کوزیموی کبیر را می‌توان نام برد.

سبک

بوتچلی در عصر رنسانس متعالی می زیست در امروزه بسیاری از افراد اثار میکل انژ و بوتچلی را اشتباه میگیرند.

بوتچلی مانند اکثر نقاشان ان زمان سوژه ی اثار خود را در باب دین مسیحیت انتخاب میکرد.اما نکته ای که بوتچلی را از بقیه متمایز میکند استفاده از نمادگرایی با استفاده از خدایان یونان باستان بوده است .

تحلیل زایش ونوس

در تابلوی زایش ونوس چهار نفر وجود دارند که هر کدام نماینده یک نوع زیبایی اند .

ونوس که نماد زیبایی و متانت در هنر است با موهایی طلایی که نشان دهنده افکار پاک ونوس می باشد و صدفی باز شده که ونوس را به مروایدی گران بها تشبیه میکند.

دو نفری که در سمت چپ تابلو حضور دارند از دهنش به سمت ونوس آب می پاشند که اشاره ای به اب مقدس در مسیحیت دارد

نکته ای که اکثرا متوجه ان نمی شوند حضور ونوس بر روی آب است و اکثرا آب را با چمن اشتباه میگیرند.

وجود ونوس بر رو آب نشاندهنده استواری ونوس بر سطحی روانست که شاید در دید اول سست به نظر بیاید ولی در باطن استوار هستند .

درختانی که در سمت راست تابلو هستند نشانه ارامش و پاکی و زیبایی ونوس هست.

داوینچی و بوتچلی

طبق گفته ها داوینچی و بوتچلی همچون میکل انژ وداوینچی در کار باهم مشکلاتی به دلیل اندازه دستمزد ها و مقدار سفارش ها داشتند .

نابودی اثار

بوتچیلی تقریبا در اواسط زندگی با کشیشی اشنا میشود کشیش راجب بی ارزشی دنیای فانی برای او صحب میکند بوچلی تحت تاثیر سحنان کشیش بخش عظیمی از اثار خود را به اتش میکشد.

نگارخانه

• 

  زایش ونوس
  حوالی ۱۴۸۶ م.
  گالری اوفیتزی

• 

  مرثیه‌خوانی برای عیسی
  حوالی ۱۴۹۵ م.
  موزهٔ پولدی پزولی

• 

  محراب گفتگوی مقدس, حدود سال‌های ۱۴۷۰ تا ۱۴۷۲, اوفیتزی، به نام پالا دی سانتامبروجو

• 

  سن سباستین, ۱۴۷۴

• 

  مدونا با سوسن‌های سفید و هشت فرشته, حدود ۱۴۷۸

• 

  پریماورا، اواخر دههٔ ۱۴۷۰ یا اوایل دههٔ ۱۴۸۰

• 

  مجازات قارون و سنگسار موسی و هارون
  بین ۱۴۸۱ تا ۱۴۸۲ م.
  فرسکو در واتیکان

• 

  مدونا و کودک با یک فرشته
  بین ۱۴۶۵ تا ۱۴۶۷ م.
  مؤسسه معصومین در فلورانس

• 

  پرتره مردی با مدال کوزیموی کبیر، ۱۴۷۴; این مدال درج شده با تکنیک گسو از یک مدال واقعی است

منابع

• بریتانیکا

• خلج، اهورا (۱۴۰۱). تحلیل ونوس. تهران: اوانی.
• ارنست، کامبریج (۱۳۸۹). تاریخ هنر. تهران: ابان.

پیوند به بیرون

• «نمایش آثار بوتیچلی و طرحهایی که از این هنرمند رنسانس الهام گرفته‌اند».