ساندرو بوتیچلی
آلساندرو دی ماریانو دی وانی فیلیپپی (ایتالیایی: Alessandro di Mariano di Vanni Filipepi)، مشهور به ساندرو بوتیچلی (ایتالیایی: Sandro Botticelli) (زاده ۱ مارس ۱۴۴۵ - درگذشته ۱۷ مه ۱۵۱۰) نقاش مشهور فلورانسی دوران رنسانس ایتالیایی بود. او متعلق به مکتب فلورانس تحت حمایت لورنزو د مدیچی بود، حرکتی که جورجو وازاری کمتر از صد سال بعد در شرح زندگی بوتیچلی، از آن به عنوان «عصر طلایی» یاد کرده‌است.
| ساندرو بوتیچلی | |
|---|---|
 خودنگاره احتمالی بوتیچلی، در ستایش مجی (۱۴۷۵) | |
| نام در زمان تولد | آلساندرو دی ماریانو دی وانی فیلیپپی |
| زادهٔ | ۱ مارس ۱۴۴۵ فلورانس، جمهوری فلورانس |
| درگذشت | ۱۷ مه ۱۵۱۰ (۶۴−۶۵ ساله) فلورانس، جمهوری فلورانس |
| ملیت | فلورانسی، (ایتالیایی) |
| تحصیلات | فلیپو لیپی |
| شناخته‌شده برای | نقاشی |
| کارهای برجسته | پریماورا زایش ونوس در ستایش مجی دیگر آثار |
| سبک | رنسانس ایتالیایی |
از نقاشی‌های مشهور او پریماورا، زایش ونوس و پرتره مردی با مدال کوزیموی کبیر را می‌توان نام برد.
نگارخانهویرایش
زایش ونوس
حوالی ۱۴۸۶ م.
گالری اوفیتزی
مرثیه‌خوانی برای عیسی
حوالی ۱۴۹۵ م.
موزهٔ پولدی پزولی
محراب گفتگوی مقدس, حدود سال‌های ۱۴۷۰ تا ۱۴۷۲, اوفیتزی، به نام پالا دی سانتامبروجو
سن سباستین, ۱۴۷۴
مدونا با سوسن‌های سفید و هشت فرشته, حدود ۱۴۷۸
پریماورا، اواخر دههٔ ۱۴۷۰ یا اوایل دههٔ ۱۴۸۰
مدونا و کودک با یک فرشته
بین ۱۴۶۵ تا ۱۴۶۷ م.
مؤسسه معصومین در فلورانس
پرتره مردی با مدال کوزیموی کبیر، ۱۴۷۴; این مدال درج شده با تکنیک گسو از یک مدال واقعی است
منابعویرایش
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ساندرو بوتیچلی موجود است. |