ونوس
ونوس، ایزدبانوی رومی است که مأموریت او شامل عشق، زیبایی، میل جنسی ، سکس، باروری، خوشبختی و پیروزی است. در اسطوره‌شناسی روم او به واسطه پسرش آئنیاس، که از سقوط تروآ جان سالم به در برده بود و به ایتالیا گریخته بود جد مردم روم محسوب می‌گردد. ژولیوس سزار، ونوس را جد خود می‌دانست. ونوس در مرکز بسیاری از جشن‌های رومی قرار داشت و در دین روم تحت عناوین دینی متعدد مورد احترام بود.
| ونوس | |
|---|---|
الهه عشق، زیبایی، آرزو، سکس، باروری و پیروزی | |
| عضوی از دوازده خدای اصلی | |
 سر برکشیدن ونوس از قعر دریا، اشاره به تولد اسطوره یونانی آفرودیته.[۱] نقاشی از دیوار باغی در کاسا دلا ونره در کونگیلیا، پمپئی. ۷۹ سال قبل از میلاد | |
| سیاره | ونوس |
| نمادها | رز، مورد |
| روز | جمعه |
| جشنواره‌ها | ونرلیا وینالیا روستیکا وینالیا اوربانا |
| اطلاعات شخصی | |
| والدین | کائلوس |
| همسر | مارس و ولکان |
| فرزندان | کوپیدو (در روایت‌های بعدی); آئنیاس (بر اساس انئید ویرژیل پدر او آنخیسس است) |
| همتای یونانی | آفرودیته |
رومی‌ها اسطوره‌ها و شمایل نگاری همتای یونانی او، آفرودیت را برای هنر رومی و ادبیات لاتین تطبیق دادند. در سنت کلاسیک متاخر غرب، ونوس به عنوان تجسم عشق و تمایلات جنسی به یکی از پرمخاطب‌ترین خدایان اساطیر یونانی-رومی تبدیل شد. او معمولاً در نقاشی‌ها به صورت برهنه به تصویر کشیده می‌شود.
ریشه‌شناسی
ویرایشنام لاتین ونوس و اسم رایج ونوس (عشق، جذابیت) از یک شکل نیاایتالی بازسازی‌شده به‌عنوان *wenos- («میل») سرچشمه می‌گیرد، که خود آن از زبان نیاهندواروپایی ریشه می‌گیرد. *wenh₁-os ('میل؛ در زبان مساپی Venas، در زبان هندوآریایی vánas که به معنی 'میل و آرزو' می‌باشد).[۲][۳]
مشتقات ونوس عبارتند از venustus (جذاب، دلربا)، venustās (دلربایی، برازندگی)، venerius (برگرفته از ونوس، اروتیک)، venerāre ("پرستیدن، احترام گذاشتن، احترام، ارج نهادن، عبادت") و venerātiō ('عشق‌ورزی').[۲] ونوس همچنین با لاتین venia («لطف و مهربانی، اجازه») و vēnor («شکار») و با ریشه مشترک هندوآریایی *wenh1- («تلاش برای، آرزو برای، میل، عشق») هم‌خانواده است.[۲][۲]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Beard, M., Price, S., North, J. , Religions of Rome: Volume 2, a Sourcebook, illustrated, Cambridge University Press, 1998, 2.1a, p. 27
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ de Vaan 2008, p. 663.
- ↑ de Simone, Carlo (2017). "Messapic". In Klein, Jared; Joseph, Brian; Fritz, Matthias (eds.). Handbook of Comparative and Historical Indo-European Linguistics (به انگلیسی). Vol. 3. Walter de Gruyter. p. 1843. ISBN 978-3-11-054243-1.
 | این یک مقالهٔ خرد اساطیر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |