سرقت از بانک تفلیس ۱۹۰۷

سرقت ۱۹۰۷ از بانک تفلیس (به روسی: Тифли́сская экспроприа́ция) یا سلب مالکیت میدان ایروان[۱] نام سرقت مسلحانه بانک در تاریخ ۲۶ ژوئن ۱۹۰۷ در شهر تفلیس از استان گرجستان در امپراتوری روسیه است. این سرقت توسط بلشویک‌ها با هدف به‌دست‌آوردن سرمایه برای پیروزی انقلابشان به وقوع پیوست. سارقین درحوالی میدان ایروان تفلیس (امروزه میدان آزادی) با حمله به یک دلیجان حمل پول که مابین اداره پست و بانک تفلیس، شعبه بانک مرکزی امپراتوری روسیه در حرکت بود به وقوع پیوست. سارقین حین محاصره اقدام به تیراندازی به سوی نظامیان و پلیس کردند. با استناد به اسناد رسمی طی این حمله چهل تن از مردمان حاضر در صحنه کشته شده و پنجاه تن دیگر زخمی شدند.[۲][۳][۴] آنها با سرقت ۳۴۱ هزار روبل روسیه (معادل ۳٫۹۶ میلیون دلار آمریکا به سال ۲۰۱۸) پا به فرار گذاشتند.[۲][۴]

سرقت از بانک تفلیس ۱۹۰۷
A picture of a city square with people walking about and people riding in carriages.
میدان آزادی، مکان سرقت، تصویر برداشته‌شده در ۱۸۷۰ میلادی
تاریخ۲۶ ژوئن ۱۹۰۷ (۱۹۰۷-06-۲۶)
زمانحدود ده و نیم صبح
مکانمیدان آزادی، تفلیس، امپراتوری روسیه
مختصات۴۱°۴۱′۳۶″شمالی ۴۴°۴۸′۰۵″شرقی / ۴۱٫۶۹۳۴°شمالی ۴۴٫۸۰۱۵°شرقی / 41.6934; 44.8015
با نام دیگرسلب مالکیت میدان ایروان
سازماندهی توسط
شرکت‌کننده‌ها
  • کامو
  • باچو کپریاشویلی
  • داتیکو چیبریاشویلی
  • سایر اعضای دارودسته ائوت‌فیت
  • احتمالا ژوزف استالین
نتیجه۳۴۱٬۰۰۰ روبل (معادل ۴٫۶۲ میلیون دلار آمریکا به سال ۲۰۲۲) به سرقت رفت
کشته‌ها۴۰
آسیب‌دیده‌ها۵۰
محکومیت(ها)محکومیت کامو در دو محاکمه جداگانه

سرقت توسط تعدادی از بلشویک‌ها شامل ولادیمیر لنین، ژوزف استالین، ماکسیم لیتوینوف، لئونید کراسین و الکساندر بوگدانف برنامه‌ریزی و سازماندهی و توسط تعدادی از انقلابیون به رهبری تر پتروسیان کامو اجرا شد.[۵][۶][۷]

یادمان ویرایش

در ۱۹۲۱ میلادی و توسط مقامات شوروی، نام میدان ایروان، جایی که سرقت در آن انجام شد به میدان لنین تغییر کرد و در ۱۹۵۶ مجسمه بزرگی از لنین به افتخار او در میدان نصب شد.[۸][۹] با وجود محکومیت کامو به‌خاطر این سرقت خونین او در باغ پوشکین در نزدیکی میدان ایروان دفن شد و یادمانی به افتخارش برافراشته شد.[۱۰][۱۱] این یادمان که توسط یاکوب نیکولادزه ساخته شده بود در دوران حکومت استالین برچیده شد و بقایای کامو نیز به نقطه دیگری منتقل شد.[۱۲] در ۱۹۹۱ میلادی و به عنوان یکی از آخرین رخدادهای مربوط به فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی یادمان لنین پایین کشیده شد و به جایش یادمان آزادی در میدان قرار گرفت و نام میدان از لنین به آزادی تغییر کرد.[۸][۱۳]

پانویس ویرایش

  1. Kun 2003, p. 75.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Brackman 2000, p. 59.
  3. "Bomb Kills Many; $170,000 Captured". The New York Times. The New York Times Company. 1907-06-27. Retrieved 2010-11-30.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Sebag Montefiore 2008, p. 14.
  5. Nicolaevsky 1995.
  6. Souvarine 2005, p. 94.
  7. Brackman 2000, p. 58.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Burford 2008, p. 113.
  9. "Communist Purge of Security Chiefs Continues". The Sydney Morning Herald. Fairfax Media. AAP. 1953-07-17. p. 1. Retrieved 2010-12-02.
  10. Sebag Montefiore 2008, p. 15.
  11. Soviet Union. Posolʹstvo (U.S) (1946). "USSR Information Bulletin". USSR Information Bulletin. 6 (52–67): 15. Retrieved 2010-12-03.
  12. Sebag Montefiore 2008, p. 370.
  13. Remnick, David (1990-07-05). "The Day Lenin Fell On His Face; In Moscow, the Icons Of Communism Are Toppling". The Washington Post. The Washington Post. Archived from the original on 25 July 2012. Retrieved 2010-12-02.

منابع ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش