سفیدمازو
سفیدمازو (Quercus petraea یا Quercus sessiliflora) که با نام‌های بلوط بی‌ساقه (sessile oak)، بلوط ذرتی (Cornish oak) و بلوط جنگلی (Durmast oak) نیز شناخته می‌شود گونه‌ای از درختان بلوط است که بومی بیشتر قسمت‌های اروپا، آناتولی و ایران است. از سفیدمازو به عنوان درخت ملی ولز نیز نام می‌برند.
| سفیدمازو | |
|---|---|
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | راش‌سانان |
| تیره: | فاگاسه |
| سرده: | Quercus |
| Section: | Quercus |
| گونه: | Q. petraea |
| نام دوبخشی | |
| Quercus petraea (Mattuschka) Liebl.
| |
سفیدمازو درختی مرتفع (در مکان‌های کم‌ارتفاع) یا کوتاه (در خاک‌های کوهستانی فوقانی) است. شاخه‌هایش کرکدار است و جوانه‌های آن بزرگ و به قهوه‌ای کم‌رنگ و رأس نوک‌دار. برگ‌هایش محکم، تقریباً چرمی، درخشان، روی سطح فوقانی سبز تیره، بیضوی یا واژ تخم‌مرغی و دارای سطح زیرین کرکی است.[۱]
این گونه بلوط در ایران در استان‌های گرگان (رادکان)، مازندران (پل زنگوله، گردنه کدوک، دره تالار بین گردنه کدوک و عباس‌آباد، شیب شمالی کندوان، نزدیک نور، کجور بین کینچ و دشت نظیر، پل زغال، ولی‌آباد)، گیلان (هرزویل نزدیک منجیل، دیناچال) وجود دارد.[۲]
جستارهای وابسته
ویرایش
پانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- مظفریان، ولی‌الله (۱۳۸۹). درختان و درختچه‌های ایران. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۸۶۳۷-۰۳-۲.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Quercus petraea». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۳.