سندرم کوهن-گیبسون

سندرم کوهن-گیبسون (انگلیسی: Cohen-Gibson syndrome) نوعی رشد بیش از اندازه است که مشخصه‌اش دیسمورفی و بدشکلی اجزاء صورت و ناتوانی‌های هوشی-ذهنی است. در برخی موارد، کژپشتی، هیپوتونی، اشکال در راه‌رفتن به سبب ناهنجاری‌های اسکلتی و فتق ناف نیز در مبتلایان دیده می‌شود.[۱]

سندرم کوهن-گیبسون
Autosomal Dominance
نحوهٔ وراثت بیماری از نوع اتوزومال غالب است.
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

دلیل ژنتیکی بروز ویرایش

علت بروز این بیماری ژنتیکی، جهش بدمعنی در پروتئین پلی‌کام ئی‌ئی‌دی[۲] است که سبب کاهش سطح اچ۳کی۲۷ام‌ئی۳ شده و در نتیجه، عملکرد پی‌آرسی۲ از میان می‌رود.[۳]

تشخیص ویرایش

علاوه برشرح حال دقیق و معاینه‌های کامل پزشکی، غربال‌گری‌ها و آزمایش‌های ژنتیکی به تشخیص این بیماری کمک می‌کند.[۱]

همه‌گیرشناسی ویرایش

این بیماری نادر است و میزان بروز و شیوع آن نامشخص است. این اختلال مرد و زن را به یک میزان مبتلا می‌کند و در نژادهای ترک، هیسپانیک، ژاپنی و قفقازی گزارش شده‌است.[۱]

تاریخچه ویرایش

این بیماری نام خود را از دو متخصص ژنتیک کانادایی در دانشگاه بریتیش کلمبیا به نام‌های «آنا اس.اِی. کوهن» و «ویلیام تی. گیبسون» می‌گیرد.[۲]


منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "COHEN-GIBSON SYNDROME; COGIS". Retrieved 21 October 2019.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "EED-associated overgrowth in a second male patient". Retrieved 20 April 2022.
  3. Imagawa E, Higashimoto K, Sakai Y, Numakura C, Okamoto N, Matsunaga S, et al. (June 2017). "Mutations in genes encoding polycomb repressive complex 2 subunits cause Weaver syndrome". Human Mutation. 38 (6): 637–648. doi:10.1002/humu.23200. PMID 28229514.