سنگ یادبود اولیه آرامگاه خیام
سنگ یادبود اولیه آرامگاه خیام مربوط به دوره پهلوی اول در نیشابور، میدان خیام واقع شده؛ این اثر در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۲۷۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱] در سال ۱۳۱۳ مراسم جشن هزاره فردوسی در تهران و توس برگزار گردید و چون پیشبینی میشد که خاورشناسان و دانشمندانی که مسافرت میکنند، طبعاً از نیشابور به زیارت عمر خیام هم خواهند رفت لذا انجمن آثار ملی بر آن شد که بر مزار او آرامگاهی بنا کند و چون وقت کافی در پیش نبود با شتاب ساختمان سنگی روبازی در محل غرفهٔ قبر خیام ایجاد شد. طرح جدید این آرامگاه اثر کریم طاهرزاده بهزاد، در مشرق بارگاه امامزاده محمد محروق عبارت بود از دو ایوان بالا و پایین و دیوارهٔ کوتاه سنگی از سنگ خلج مشهد در اطراف محل قبر، روی قبر که سه چهار متر از دیوار بقعهٔ امامزاده فاصله داشت ستونی قرار داده شده و این رباعیات از ملکالشعرای بهار بر آن منقوش بود:
سنگ یادبود اولیه آرامگاه خیام | |
---|---|
نام | سنگ یادبود اولیه آرامگاه خیام |
کشور | ایران |
استان | استان خراسان رضوی |
شهرستان | نیشابور |
اطلاعات اثر | |
کاربری | آرامگاه |
دیرینگی | دوره پهلوی اول |
دورهٔ ساخت اثر | دوره پهلوی اول |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۹۲۷۰ |
تاریخ ثبت ملی | ۷ مرداد ۱۳۸۲ |
بر تربت خیّام نشین، کام طلب | یک لحظه غم از فرقت ایام طلب | |
تاریخ بنای بقعهاش گر خواهی | راز دل و دین از قبر خیّام طلب |
نگارخانه ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.