سکونت‌پذیری سامانه‌های ستاره‌ای رشته اصلی نوع کی

سکونت‌پذیری سامانه‌های ستاره‌ای رشته اصلی نوع کی که با نام کوتوله‌های نارنجی نیز شناخته می‌شوند، ممکن است نامزد زیست فرازمینی باشند. این ستارگان همچنین با نام "ستاره‌های گلدیلاک" شناخته می‌شوند زیرا در طیف غیرفرابنفش [۱] تابش کافی ساطع و دمایی فراهم می‌کنند که به آب مایع امکان وجود در سطح سیاره را می‌دهد. آنها همچنین در رشته اصلی پایدارتر از خورشید باقی می‌مانند زیرا هیدروژن خود را به نسبت خورشید، آرام‌تر می‌سوزانند، [۲] این امر زمان بیشتری را به پیدایش حیات در سیاره دور ستاره دنباله اصلی نوع کی می‌دهد. [۳]

بسته به اندازه ستاره، منطقه قابل سکونت سیاره از ۰.۱ - ۰.۴ تا ۰.۳ - ۱.۳ واحد نجومی (AU) است [۴] تا فاصله به قدری دور باشد که قفل کشندی به ستاره نداشته باشد و فعالیت شعله‌های خورشیدی به اندازه‌ای کافی کم باشد تا برای حیات کشنده نباشد. در مقابل، ستارگان کوتوله قرمز بیش از حد فعالیت خورشیدی دارند و به سرعت سیارات را به صورت کشندی در مناطق قابل سکونت خود قفل می‌کنند و بدین ترتیب آنها را برای زندگی نامناسب‌تر می‌سازند. احتمال حیات پیچیده به دور ستاره‌های رشته اصلی نوع کی نسبت به ستاره‌های مشابه خورشید بیشتر است زیرا دمای مناسب و زمان کافی برای تکامل را فراهم می‌آورد. [۵] برخی از سیارات اطراف ستاره‌های دنباله اصلی نوع K نامزد بالقوه برای حیات فرازمینی هستند. [۲]

همچنین ببینید ویرایش

منابع ویرایش

  1. Grossman, Lisa. "Sun may not be a 'Goldilocks' star". Science News. Retrieved 16 April 2014.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Shiga, David. "Orange stars are just right for life". New Scientist. Retrieved 16 April 2014.
  3. Vieru, Tudor. "Life Could Easily Develop Around Orange Dwarfs". Softpedia. Retrieved 16 April 2014.
  4. Merchant, David (18 June 2009). "Orange Dwarf Stars and Life – Common?". Retrieved 16 April 2014.
  5. Loeb, Abraham (2017). "Reduced biodiversity of life around Proxima Centauri and TRAPPIST-1". The Astrophysical Journal Letters. 846 (L21): L21. arXiv:1707.07007. Bibcode:2017ApJ...846L..21L. doi:10.3847/2041-8213/aa8860.