سید محمدباقر حکیم
سید محمدباقر طباطبائی حکیم (۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش در نجف – ۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ در نجف)،[۱][۲] رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و یکی از مشهورترین روحانیون فعال سیاسی عراق در قرن بیستم بود.[نیازمند منبع]
سید محمدباقر حکیم | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش نجف، عراق |
درگذشت | ۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ نجف، عراق |
حزب سیاسی | مجلس اعلای اسلامی عراق |
والدین |
|
تبار ویرایش
وی فرزند سید محسن طباطبایی حکیم میباشد. وی در امور سیاسی متأثر از استادش سید محمدباقر صدر بود.[نیازمند منبع]
گریز به ایران ویرایش
حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.[۳]
سازمان بدر ویرایش
وی رابطه نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران داشت[نیازمند منبع] و بنیانگذار سپاه بدر بود که در جنگ ایران و عراق در کنار ایران علیه رژیم بعث جنگیدند.[نیازمند منبع]
ترور ویرایش
سید محمدباقر حکیم در تاریخ ۲۹ اوت ۲۰۰۳ سه ماه پس از سقوط صدام و بازگشتش به عراق، پس از اقامه نماز جمعه در حین خروج از حرم امیرالمومنین در نجف ترور شد. در این واقعه ۸۵ نمازگزار دیگر نیز همراه او کشته شدند.[۴]
پیوند به بیرون ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ «زندگینامه: سید محمدباقر حکیم (۱۳۱۷–۱۳۸۲)». همشهری آنلاین. دریافتشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «Muhammad Baqir al- Hakim». Oxford Reference. دریافتشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴.
- ↑ میخائیل رمضان (۱۳۸۱)، شبیه صدام، سوره مهر، ص. ۲۱۲، شابک ۹۶۴-۴۷۱-۶۷۸-۷
- ↑ «شهید آیتالله سید محمدباقر حکیم».[پیوند مرده]
- Wikipedia contributors, "Mohammed Baqir al-Hakim," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mohammed_Baqir_al-Hakim&oldid=192781579 (accessed March ۵، ۲۰۰۸).