سید محمدباقر حکیم

سیّد محمّدباقر طباطبائی حکیم (۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش در نجف – ۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ در نجف)، روحانی و فعال سیاسی عراقی، رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق و یکی از مشهورترین روحانیون فعال سیاسی عراق در قرن بیستم بود.حکیم در شهریور ۱۳۸۲ پس از اقامه نماز جمعه در نجف بر اثر انفجار بمب کشته شد.

سیّد محمّدباقر حکیم
سیّد محمّدباقر حکیم در دههٔ ۱۹۹۰
نام هنگام تولد	سیّد محمّدباقر طباطبائی حکیم
زادهٔ	۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش نجف، عراق
درگذشت	۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲(۶۴ سال) حرم علی بن ابی‌طالب، نجف
آرامگاه	نجف، عراق
عنوان	شهید محراب
حزب سیاسی	مجلس اعلای اسلامی عراق
مخالف	حزب بعث عراق
پدر	سید محسن حکیم
خانواده	حکیم

تبار

وی فرزند سید محسن طباطبایی حکیم می‌باشد. وی در امور سیاسی متأثر از استادش سید محمدباقر صدر بود.

گریز به ایران

حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.

سازمان بدر

وی رابطه نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران داشت و بنیانگذار سپاه بدر بود که در جنگ ایران و عراق در کنار ایران علیه رژیم بعث جنگیدند.

ترور

سید محمدباقر حکیم در تاریخ ۷ شهریور ۱۳۸۲ سه ماه پس از سقوط صدام و بازگشتش به عراق، پس از اقامه نماز جمعه در حین خروج از حرم امیرالمومنین در نجف بوسیله یک بمب قوی ترور شد. در این واقعه ۸۵ نمازگزار دیگر نیز همراه او کشته شدند.

پیوند به بیرون

• آیت‌الله سید محمدباقر حکیم در گذر زمان
• مرقد شهید آیت‌الله حکیم + عکس

منابع

• Wikipedia contributors, "Mohammed Baqir al-Hakim," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mohammed_Baqir_al-Hakim&oldid=192781579 (accessed March ۵، ۲۰۰۸).