سیروس قایقران

سیروس قایقران (۱ بهمن ۱۳۴۰ بندر انزلی - ۱۸ فروردین ۱۳۷۷ در جاده رشت به تهران) بازیکن فوتبال ایرانی بود.

سیروس قایقران

شناسنامه
زادروز	۱ بهمن ۱۳۴۰
زادگاه	بندر انزلی، ایران
تاریخ مرگ	۱۸ فروردین ۱۳۷۷
محل مرگ	جاده رشت به تهران، ایران
قد	۱٫۷۵ متر (۵ فوت ۹ اینچ)
نام مستعار	سیروس آبای
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	درگذشته
پُست	هافبک
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۳۶۱–۱۳۶۶ ۱۳۶۶–۱۳۶۸ ۱۳۶۸–۱۳۶۹ ۱۳۶۹–۱۳۷۲ ۱۳۷۲–۱۳۷۵	ملوان بندر انزلی استقلال انزلی الغرافه قطر ملوان بندر انزلی کشاورز تهران
تیم ملی
۱۳۶۵–۱۳۷۱	ایران	۴۳ (۶)
دوران مربیگری
	کشاورز تهران مسعود هرمزگان

زندگی‌نامه

سیروس قایقران فرزند زکریا (پرویز) در ۱ بهمن ۱۳۴۰ در محلۀ کلویر بندر انزلی پا به عرصۀ هستی نهاد. سیروس از همان ابتدای کودکی به فوتبال در زمین‌های خاکی کلویر روی آورد و با استعداد درخشانش به عضویت تیم فوتبال منتخب آموزشگاه‌ها درآمد. وی در سن ۱۶ سالگی در سال ۱۳۵۶ موفق شد به عنوان یکی از مهرهای اصلی در تیم‌های نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهای خود را به نمایش بگذارد و با مهارت‌های منحصربه‌فردش ملوان را به رتبۀ قهرمانی باشگاه‌های گیلان رساند. وی در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۳ نقش مهمی در تیم ملوان و فوتبال گیلان داشت که از جملۀ کارهای مهم او در زمین فوتبال در آن دوران می‌توان به دو گلی که وارد دروازۀ پرسپولیس کرد یا گل زیبایی که وارد دروازۀ تیم منتخب مازندران کرد اشاره نمود.

سیروس در سال ۱۳۶۳ به تیم ملی دعوت شد و در سال ۱۳۶۶ تنها فوتبالیست شهرستانی بود که دهداری بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را به بازوان او بست. در سال ۱۳۶۷ در مسابقات فوتبال جام آسیا در قطر، تیم ملی ایران با رهبری سیروس به مقام سومی دست یافت و در سال ۱۳۶۹ تیم ایران را با گل‌‌‌های او پس از ۲۰ سال به قهرمانی در بازی‌های آسیایی رسید. سیروس سپس به تیم الاتحاد قطر (الغرافه قطر فعلی) پیوست و بعد از مدتی بازی در قطر، از نو به تیم اول خود، ملوان پیوست و با این تیم قهرمان جام حذفی ایران و راهی مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا شد.

سیروس در سال ۱۳۷۲ به عنوان بازیکن و سپس مربی به تیم کشاورز تهران پیوست و نتایج قابل توجهی بدست آورد. وی سپس به تیم دسته دومی مسعود هرمزگان پیوست و مدتی در آن‌جا مشغول به مربی‌گری شد.

در سال‌های ۱۳۷۶ و ۱۳۷۷ سیروس بارها تمایل خود را برای بازگشت به ملوان به عنوان بازیکن یا مربی اعلام کرد. اما در اوایل سال ۱۳۷۷ که وی برای تعطیلات نوروز همراه خانواده‌اش به انزلی آمده بود در بازگشت و در حالی‌که همراه فرزند، همسر و برادر همسرش در اتومبیل رنوی خود عازم تهران بود در حوالی امامزاده هاشم با کامیون حاوی الوار تصادف نمود که منجر به فوت وی و فرزندش «راستین» گردید.

باشگاه‌ها

• ملوان بندر انزلی
• الغرافه قطر
• کشاورز تهران

مربیان وی در گیلان

بهمن صالح نیا، احمد صومی، غفور جهانی، مجید جهانپور، نصرت ایراندوست

مربیان وی در تیم ملی

پرویز دهداری، مهدی مناجاتی، علی پروین، ناصر ابراهیمی، بهمن صالح‌نیا، رضا وطن‌خواه

سابقه ملی

وی در ۱۰۰ مسابقه شرکت داشت که ۴۳ بازی، رسمی بوده‌است. در ۲۱ بازی کاپیتان تیم ملی بوده و ۱۴ گل برای تیم ملی به ثمر رسانده‌است که بهترین آن‌ها به تیم کره جنوبی در نیمه نهایی بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ در پکن بود. اولین بازی ملی را در ۳۰ دی ماه ۱۳۶۳ برابر یوگسلاوی و آخرین بازی ملی را در ۲۶ فروردین ۱۳۷۲ برابر بوسنی انجام داد. اولین کاپیتانی تیم ملی را در ۱۱ آذر ۱۳۶۷ برابر قطر به عهده گرفت.

سابقه مربی‌گری

• کشاورز تهران (با این تیم به مقام سوم لیگ کشور رسید.)
• مسعود هرمزگان

افتخارات و دستاوردها

• مقام سومی در جام آسیا ۱۹۸۸ با تیم ملی فوتبال ایران
• قهرمان بازی‌های آسیایی پکن ۱۹۹۰ با تیم ملی فوتبال ایران
• کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران
• قهرمان جام حذفی کشور
• قهرمان گروه مقدماتی آسیا با ملوان بندر انزلی
• نایب قهرمانی لیگ استانی قدس با منتخب گیلان

منابع

• تمامی مطالب بر گرفته شده از کتاب طلوع و غروب یک قهرمان می‌باشد
• ایران ورزشی
• ۵۰ سالگی سیروس قایقران؛ قوی سپید خزری
• ویکیپیدیای انگلیسی باشگاه الغرافه قطر