سیمئون زاکس-کبورگ و گوتا
سیمئون زاکس-کبورگ و گوتا یا سیمئون دوم بلغارستان (بلغاری: Симеон Борисов Сакскобургготски) (متولد ۱۶ ژوئن ۱۹۳۷) یک چهره مهم سلطنتی و سیاسی در بلغارستان است.
سیمئون زاکس-کبورگ و گوتا | |
|---|---|
 | |
| ۴۸مین نخست‌وزیر بلغارستان | |
| مشغول به کار ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۱ – ۱۷ اوت ۲۰۰۵ | |
| رئیس جمهور | Petar Stoyanov گئورگی پاروانف |
| تزار بلغارستان | |
| مشغول به کار ۲۸ اوت ۱۹۴۳ – ۱۵ سپتامبر ۱۹۴۶ | |
| پس از | بوریس سوم |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۶ ژوئن ۱۹۳۷ (۸۲ سال) صوفیه، |
| ملیت |  بلغارستان |
| حزب سیاسی | National Movement for Stability and Progress |
| همسر(ان) | Queen Margarita of Bulgaria |
| شغل | سیاستمدار |
| مذهب | کلیسای ارتدوکس بلغارستان |
طی حکومت او به عنوان تزار بلغارستان بین ۱۹۴۳ و ۱۹۴۶، او خردسال بود و قدرت از طرف او در دست چند نایب السلطنه بود. در ۱۹۴۶ و در پی یک رفراندوم، نظام سلطنتی بلغارستان سقوط کرد و او به خارج از کشور تبعید شد. ۵۰ سال بعد در سال ۱۹۹۶ سیمئون به بلغارستان بازگشت و با تأسیس یک حزب، وارد فضای سیاسی بلغارستان شد. در ژوئیه ۲۰۰۱ و در پی پیروزی در انتخابات پارلمانی، سیمئون به عنوان نخست وزیر جمهوری بلغارستان انتخاب شد و تا اگوست ۲۰۰۵ در این مقام باقی ماند.
او یکی از تنها دو فرد زنده‌ای است که در زمان جنگ جهانی دوم ریاست کشوری را برعهده داشته‌اند ( نفر دیگر دالایی لاما رهبر در تبعید تبت است). همچنین او تنها شخص زنده‌ای که عنوان «تزار» را داشته، و یکی از دو پادشاهی است که از طریق انتخاباتی دمکراتیک به ریاست دولت رسیده‌اند (نفر دیگر نوردوم سیهانوک پادشاه سابق کامبوج است.)[۱]
منابعویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Simeon Saxe-Coburg-Gotha». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
- http://www.kingsimeon.bg/