شارل-فرانسوا لوبرن
زبانشناس، مترجم، و سیاستمدار فرانسوی
شارل-فرانسوا لوبرن (به فرانسوی: Charles-François Lebrun) اولین دوک پلهزانس، (زادهٔ ۱۹ مارس ۱۷۳۹ - مرگ ۱۶ ژوئن ۱۸۲۴) دولتمرد فرانسوی بود که در کنسول سوم جمهوری فرانسه خدمت میکرد.[۱] او دانش آموختهٔ دانشگاه پاریس و یکی از اعضای فرهنگستان کتیبهشناسی و زبانهای باستانی فرانسه بود. لبرن از سال ۱۷۷۴ به ادبیات روی آورد و دو کتاب اورشلیم آزادشده اثر تورکواتو تاسو (۱۷۷۴) و ایلیاد (۱۷۷۶) را به زبان فرانسه ترجمه کرد.[۲]
شارل-فرانسوا لوبرن | |
---|---|
کنسولهای فرانسه | |
دوره مسئولیت ۱۲ دسامبر ۱۷۹۹ – ۱۸ مه ۱۸۰۴ همکار ناپلئون بناپارت و ژان ژک رژیز دو کامبسره | |
پس از | روژه دوکو |
پیش از | جمهوری منحل شده |
اعضای شورای پانصد | |
دوره مسئولیت ۲۲ اگوست ۱۷۹۵ – ۹ نوامبر ۱۷۹۹ | |
مجلس اصلی ملی (فرانسه) | |
دوره مسئولیت ۹ ژوئیه ۱۷۸۹ – ۳۰ سپتامبر ۱۷۹۱ | |
ایالات عمومی (فرانسه) | |
دوره مسئولیت ۶ مه ۱۷۸۹ – ۶ ژوئن ۱۷۸۹ | |
حوزه انتخاباتی | دوردا |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۹ مارس ۱۷۳۹ سان-سوور-لاندلن، مانش، پادشاهی فرانسه |
درگذشته | ۱۶ ژوئن ۱۸۲۴ (۸۵ ساله) سنت-مم، ایولین، پادشاهی فرانسه |
همسر(ان) | آن دولگوت |
فرزندان | ان-شارل لبرن، دومین دوک پلهزانس الکساندر لبرن سوفی-اوژنی لبرن اوگوستو-شارل لبرن دوروته لبرن |
قبل از: کالج ۳ کنسول موقت ناپلئون یکم روژه دوکو امانوئل ژوزف سهیز |
رئیس دولت فرانسه (سومین کنسول همراه با:) ناپلئون بناپارت (اولین کنسول) ژان ژک رژیز دو کامبسره (دومین کنسول) (۱۲ دسامبر ۱۷۹۹ – ۱۸ مه ۱۸۰۴) |
به دنبال: ناپلئون یکم (امپراتور فرانسوی) |
منابع
ویرایش- ↑ Charles-François Lebrun در ویکیپدیای انگلیسی
- ↑ Chisholm 1911, p. 352.
public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Lebrun, Charles François". Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 16 (11th ed.). Cambridge University Press. p. ۳۵۲.
This article incorporates text from a publication now in the- Auguste-Armand de la Force، L'Architrésorier Lebrun (Paris, 1907)
- M. Marie du Mesnil, Memoire sur le prince Le Brun, due de Plaisance (Paris, 1828)
- ed. Anne-Charles Lebrun (Lebrun's son), Opinions, rapports et choix d'écrits politiques de C. F. Lebrun (1829)