شاکره خلیلی

شاکره خلیلی (زاد نام نمازی؛ ۱۹۹۱ – ۱۹۴۷)، یک زن هندی فعال در ساخت‌و‌ساز بود که توسط همسر دومش، سوامی شراداناندا (مورالی منوهار میشرا) به قتل‌ رسید. او پیش از این با اکبر خلیلی، دیپلمات هندی و سفیر هند در ایران و استرالیا ازدواج کرده‌بود. آنها در سال ۱۹۸۵ جدا شدند و او شاکره سال بعد با شراداناندا ازدواج کرد.

شاکره خلیلی
نام هنگام تولد	شاکره نمازی
زادهٔ	۲۷ اوت ۱۹۴۷ مدرس (اکنون، چنای)، هند
درگذشت	۲۸ آوریل ۱۹۹۱ (۴۳ سال) بنگلور, کرناتکه, هند
همسر(ها)	اکبر میرزا خلیلی (ا. ۱۹۶۴–۱۹۸۵) سوامی شراداناندا (ا. ۱۹۸۶–۱۹۹۱)
فرزندان	۴، از جمله ریحانه یاور دالا
خویشاوندان	میرزا اسماعیل (پدربزرگ) آقا علی‌عسگر (جد‌ پدری)

خانواده او در سال ۱۹۹۱ متوجه گم‌شدنش شدند و به پلیس اطلاع دادند. در سال ۱۹۹۴، پس از سه سال عملیات‌های استینگ، پلیس کرناتکه از شراداناندا برای قتل اعتراف گرفت و او پلیس را به سمت جسد شاکره که در خانه خودش دفن شده‌بود، دایت کرد. به شاکره مواد مخدّر داده شده بود و سپس خفه‌اش کرده و در جعبه‌ای تابوت‌مانند دفنش کرده‌بودند. قاتل در سال ۲۰۰۵ محکوم به اعدام شد. این حکم در سال ۲۰۰۸ به حبس‌ابد تبدیل شد.