شبدیز (به معنی شبرنگ و شبمانند)[۱] اسب سیاهرنگ خسرو پرویز بود[۲] شبدیز بسیار مورد علاقهٔ خسرو بود و گفته بود هرکس خبر مرگ شبدیز را بیاورد اعدام خواهد کرد.
فردوسی
مرا اسب شبدیز و شمشیر تیز
نگیرم فریب و ندارم گریز
طبق داستانی که قدیمیترین آن در شعر عربی خالد بن فیاض است، پس از مرگ شبدیز باربد قطعه ای بسیار غمناک برای خسرو پرویز اجرا کرد و در آن بهتلویح به این خبر اشاره کرد، خسرو پرویز این را فهمید و گریست و گفت «شبدیز مرد!» و باربد گفت «این را [=خبر مرگ شبدیز] شاه گفت» و بدینترتیب از مرگ رهایی یافت. مشابه این داستان در منابع دیگر نیز آمدهاست.[۳][۴]