ویکی‌پدیا

شجاع‌الدین شهابی

شجاع‌الدین شهابی (زاده ۱ دی ۱۳۱۷) نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی است. او نقاشی را نزد پدر خود رضا شهابی، از شاگردان استاد کمال‌الملک و استاد منصور عابدینی آموخت. اولین نمایشگاه نقاشی وی در سال ۱۳۴۷ در تالار قندریز تهران برگزار شد. شهابی دارای مدرک فوق دیپلم از دانشگاه سانتاکروز کالیفرنیا و لیسانس مجسمه‌سازی از دانشگاه ایالتی سن‌خوزه است.

شهابی نشان عالی هنر تجسمی را در سال ۱۴۰۰ دریافت کرد.



او عضو انجمن هنرمندان Phi Kappa Phi آمریکا، عضو سابق هییت رئیسه انجمن مجسمه‌سازان ایران، داور دوسالانه مجسمه‌سازی، سفال‌گری و دانشجویی موزه هنرهای معاصر ایران و گالری صبا، مدیر، مؤسس و مدرس کارگاه هنر به عنوان اثرگذارترین مرکز آموزش مجسمه‌سازی پس از انقلاب و تعطیلی دانشگاه از سال ۱۳۵۸، مدرس دانشگاه هنر الزهرا از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۹، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه هنر یزد و دانشگاه هنر نیشابور، بنیانگذار مرکز آموزش هنرهای تجسمی کاخ‌موزه سعدآباد و ناشر بیش از ۲۰ جلد کتاب در زمینه هنرهای تجسمی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ است.[۱][۲]

شهابی هم اکنون در آتلیه شخصی خود مشغول به ساخت آثار و تدریس مجسمه‌سازی است.

نمایشگاه‌های انفرادی ویرایش

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. ↑ «گالری اینفو: شجاع الدین شهابی».
  2. ↑ «استاد شجاع الدین شهابی را دریابید قبل از آنکه خیلی زود دیر شود».[پیوند مرده]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=شجاع‌الدین_شهابی&oldid=38009213»