دایل-آپ
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
به منظور دستیابی به شبکه اینترنت از گزینه‌های پرشماری استفاده می‌گردد. در ایران گزینه شماره‌گیری (Dial-Up) به شرکت خدمات اینترنتی (ISP) مهم‌ترین روش از این گزینه‌است. از این روش، در سازمان‌های کوچک و برخی کاربران خانگی استفاده می‌گردد. به صورتی که یک خط اختصاصی نظیر تی۱ که به یک شبکه محلی متصل می‌گردد در واقع سرویسی است که با شماره‌گیری خط تلفن معمولی شما را به اینترنت متصل می‌نماید و بسته به سرعت سرویس دهنده و کیفیت خطوط تماس شما با اینترنت برقرار می‌گردد.
مودم‌های شماره‌گیر جدید معمولاً دارای حداکثر سرعت تئوری ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه هستند اگرچه در اکثر موارد به علت بار اضافه یا همان داده‌های سربار (overhead) ممکن است تنها ۵۳ کیلوبیت بر ثانیه سرعت داشته باشد.
روش نام‌برده برای سازمان‌های بزرگی که دارای کاربران متعدد با نوع استفاده متنوع از اینترنت می‌باشند، راه حل مناسبی است. سازمان‌ها و نهادهایی هم که تمایل به راه‌اندازی وبگاه یا سرویس پست الکترونیکی و سایر سرویس‌های اختصاصی خود در اینترنت را دارند، می‌توانند از گزینه یادشده بهره بگیرند.
منابع ویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد اینترنت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |