شورش‌های ۱۹۸۵ گجرات
شورش‌های ۱۹۸۵ گجرات از شهر احمدآباد واقع در ایالت گجرات در غرب کشور هند آغاز شد. این شورش‌ها از فوریه ۱۹۸۵ (بهمن ۱۳۶۳) تا اکتبر ۱۹۸۶ (مهر ۱۳۶۵) ادامه یافت و باعث کشته شدن ۲۷۵ نفر، زخمی شدن هزاران نفر و آواره شدن ده‌ها هزار نفر گردید.[۱]
| شورش‌های ۱۹۸۵ گجرات | ||||
|---|---|---|---|---|
| بخشی از خشونت دینی در هند | ||||
 موقعیت مکانی ایالت گجرات در هند | ||||
| تاریخ |
| |||
| موقعیت | شهرهای ایالت گجرات، هند ۲۳°۱۳′ شمالی ۷۲°۴۱′ شرقی / ۲۳٫۲۱۷°شمالی ۷۲٫۶۸۳°شرقی | |||
| روش‌ها | نافرمانی مدنی، کشتار و تخریب | |||
| طرف‌های مدنی درگیر | ||||
| ||||
| منجر به کشته شدن ۲۷۵ نفر، زخمی شدن هزاران نفر و آواره شدن ده‌ها هزار نفر گردید | ||||
بنا بر گفته نویسنده اصلاح طلب و فعال اجتماعی هندی اصغر علی انجی‌نیر، این شورش‌ها توسط حزب بهاراتیا جاناتا برای براندازی دولت محلی در زمان فرمانداری مادهاو سینگ سولانکی طرح‌ریزی شده بودند.[۲]
این شورش‌ها در ابتدا تجمعی بین هندوها برای اعتراض گروهی به سیاستهای محرومیت‌زدایی دولت ایالتی بود، اما بعد به نزاع جمعی بین هندوها و مسلمانان تبدیل شد. آشوبگران در ابتدا دارایی‌های دولتی را هدف قرار می‌دادند اما ظرف مدت یک ماه[۳] شروع به هدف قرار دادن مسلمانان و اموال متعلق به آنان کردند.[۴]
نزاع بین طبقات اجتماعی ویرایش
سولانکی که در انتخابات ماه مارس (اسفند ماه) پیروز شده بود، دولتی را تشکیل داد که از بیست وزیر آن چهارده نفرشان از خدمت گذاران کشاتریا بودند. افراد جزو کاست‌های بالاتر به این اقدام واکنش خشنی نشان دادند، زیرا احساس می‌کردند حق و حقوقی که برایش در طول شورش‌های سال ۱۹۸۱ (۱۳۶۰ شمسی) جنگیده بودند، ضایع شده‌است. دولت اعلام کرد ظرفیت اختصاص یافته به کاست‌های پایین‌تر برای استخدام دولتی، از ده درصد به بیست و هشت درصد افزایش یافته‌است.[۳]
با بالا گرفتن اعتراض‌ها، دادگاه عالی از اجرای این طرح جلوگیری و حکم تعلیقی برای آن صادر کرد و در پی از ریل خارج شدن یک قطار در ۵ ژوئیه (۱۴ تیر)، شرایط برای سولانکی وخیم شد، در نتیجه وی از سمت خود کناره‌گیری کرد.[۵]
علل به درازا کشیدن ویرایش
این شورش‌ها به درازا کشید و در محله‌های دالیت نشین و مسلمان نشین شهرهای احمدآباد و وادودارا کشمکش‌هایی در جریان بود.[۶]
طبق شهادت دالیت‌ها، اعضای حزب بهاراتیا جاناتا (بی‌جِی‌پی) که در شورش‌های سال ۱۹۸۱ (۱۳۶۰ شمسی) علیه دالیت‌ها جنگیده بودند، در جریان شورش‌های ۱۹۸۵ (۱۳۶۳ شمسی) به آنها کمک کرده‌اند.[۴]
کنگره و سایر گروه‌های کمونیست هندی در زمان این شورش‌ها با تأمین سلاح، کمکهای حقوقی و پول، دالیت‌ها را در درگیری‌ها حمایت کرده بودند.[۴]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Spodek, Howard (2008). "From Gandhi to Violence: Ahmedabad's 1985 Riots in Historical Perspective". Modern Asian Studies. 23 (4): 765–795. doi:10.1017/S0026749X00010209.
- ↑ Engineer, Asgharali (2003). The Gujarat Carnage. Orient Blackswan. pp. 12–13. ISBN 978-8125024965. Retrieved 19 July 2013.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Fuller, C. J. (2011). A Companion to the Anthropology of India. Wiley-Blackwell. p. 2004. ISBN 978-1-4051-9892-9.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Shani, Ornit (2007). Communalism, Caste and Hindu Nationalism: The Violence in Gujarat. Cambridge University Press. p. 159. ISBN 978-0-521-72753-2.
- ↑ Jaffrelot, Christophe (2003). 9781850653981&hl=en&sa=X&ei=_vroUZvjCIeYrAfV24D4BA&redir_esc=y#v=onepage&q=Solanki&f=false India's Silent Revolution: The Rise of the Lower Castes in North India. C Hurst & Co. pp. 325–326. ISBN 978-1-85065-398-1. Retrieved 19 July 2013.
{{cite book}}: Check|url=value (help) - ↑ Sheth, Suchitra; Acyuta Yājñika (2005). The Shaping of Modern Gujarat: Plurality, Hindutva, and Beyond. Penguin. p. 256. ISBN 978-0-14-400038-8.