شیلینگ بریتانیا

شیلینگ (به انگلیسی: Shilling) اجزای قدیمی یکای پول پادشاهی بریتانیا بود. سکه شیلینگ نخستین بار در سال ۱۵۰۴ در دوران پادشاهی هنری هفتم ضرب شد.

یک شیلینگ بریتانیا در سال ۱۹۳۳

تا سال ۱۹۷۰ یک پوند برابر با ۲۰ شیلینگ و هر شیلینگ برابر با ۱۲ پنی بود. هر ۲ شیلینگ نیز یکای دیگری به نام فلورین را تشکیل می‌داد. بین سال‌های ۱۹۶۷–۱۹۷۰ در یکای پول بریتانیا تحول بزرگی ایجاد شد و پوند بریتانیا به صورت ساده برابر با یکصد پنی شد و شیلینگ از سیستم پولی بریتانیا حذف شد.[۱][۲]

جستار های وابسته

ویرایش

پانویس و منابع

ویرایش
  1. "تاریخ جهانی ارز" (به انگلیسی). وبگاه Global Financial Data. Archived from the original on 29 September 2007. Retrieved 11 February 2015.
  2. تاریخ مختصر پوند استرلینگ