صالح الجزایری (۱۸۲۴–۱۸۶۸م) (نسب کامل: صالح بن احمد بن موسی، مغربی الجزائری سمعونی) فقیه مالکی الجزایری در سدهٔ نوزدهم میلادی/سیزدهم هجری و پدر طاهر الجزایری بود. در وغلیس در غرب الجزایر به دنیا آمد و هنگامی که فرانسویان الجزایر را استعمار کردند (۱۸۴۷م/ ۱۲۶۴ق)، به دمشق هجرت کرد و همان‌جا درگذشت. از آثار او؛ تاریخ که سمبولیک نگاشته شد، منظومه‌ای در فقه و شرحِ آن، رساله‌ای در اختلاف مذهب، رسائلی در علم با عنوان میقات.[۱]

صالح الجزایری
زادهٔ۱۸۲۴م / ۱۲۴۰ق
وغلیس، بجایه، الجزایر
درگذشت۱۸۶۸م / ۱۲۸۵ق
دمشق
پیشهفقیه
فرزندانطاهر الجزایری

منابع ویرایش

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الجزائری». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۸۹. دریافت‌شده در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)