صدقیا

صدقیا (به انگلیسی: Zedekiah یا Tzidkiyahu، به عبری: צִדְקִיָּהוּ) بیستمین و آخرین پادشاه یهودا بود. صدقیا در ابتدا از سوی نبوکدنصر دوم، پادشاه بابل، و پس از محاصرهٔ اورشلیم در سال ۵۹۷ پیش از میلاد مسیح که به سرنگونی یهویاکین انجامید، به پادشاهی رسید. ارمیای پیامبر هم در زمان وی زندگی می‌کرد.

صدقیا
پادشاه یهودا
سلطنت	۵٩٧–۵٨۶ پیش از میلاد مسیح
پیشین	یهویاقیم
جانشین	سلطنت لغو شد
خاندان	تبار داوود

تولد

ویلیام اف البرایت، باستان‌شناس آمریکایی، آغاز حکومت صدقیا را در سال ۵۹۸ پیش از میلاد می‌داند، درحالی‌که ادوین آرتیله این زمان را در سال ۵۹۷ پیش از میلاد برآورد کرده‌است.

با چنین برآوردی صدقیا احتمالاً درسال ۶۱۸ یا ۶۱۷ پیش از میلاد زاده شده و ارمیای نبی مشاور او بوده‌ است.

پادشاهی

او در سال ۵۹۷ پیش از میلاد، در سن هجده‌سالگی از سوی نبوکدنصر دوم، پادشاه بابل، شاه یهودا شد. صدقیا هم‌‌ پیمان آپریس، فرعون مصر از دودمان بیست و ششم شد و بر ضد امپراتوری بابل شورش کرد. نبوکدنصر دوم این هم‌ پیمانی را با یورش به سرزمین یهودا پاسخ داد (کتاب دوم پادشاهان۲۵:۱). نبوکدنصر دوم، اورشلیم را در ژانویهٔ ۵۸۹ پیش از میلاد محاصره نمود که این محاصره 30 ماه طول کشید. در یازدهمین سال سلطنت صدقیا و در یورش دوم به اورشلیم، نبوکدنصر دوم موفق به تسخیر شهر شد و معبد سلیمان یا هیکل سلیمان را ویران کرد. پس از تسخیر و ویرانی شهر، صدقیا از مقام خود عزل شد. نبوکدنصر دوم دستور داد تا هر دو چشم او را از حدقه بیرون کشیده و وی را به بابل تبعید کنند.

منابع

• ویکی انگلیسی