عامل فانو
عامل فانو (به انگلیسی: Fano Factor، مخفف:FF) معیاری در نظریه احتمال و آمار است جهت بیان پراکندگی آماری، که از تقسیم واریانس بر میانگین به دست میآید:
به عبارت دیگر عامل فانو، میزان پراکندگی به ازای یک واحد از میانگین را بیان میکند.[۱] این مقدار زمانی تعریف شدهاست که میانگین صفر نباشد.
این معیار به افتخار اوگو فانو نامگذاری شدهاست.
منابع ویرایش
- بخشعلیزاده، شهرناز؛ پاشا، عینالله؛ رستگار، آرش (۱۳۹۱). آمار و مدلسازی. شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران. شابک ۹۶۴۰۵۰۷۳۸۵.
- ویکیپدیای انگلیسی