عباد بن زیاد
عباد بن زیاد (به عربی: ابوحرب، عبّاد بن زیاد بن ابیه)، از جمله امیران و کارگزاران معاویه بن ابوسفیان بود. معاویه در سال ۵۳ ه.ق او را به امارت سیستان گماشت و وی از آنجا به سرزمین سند حمله کرد. وی در دوران عبدالملک بن مروان در شام بود و سرانجام به سال ۱۰۰ قمری درگذشت.[۳][۴]
ابوحرب، عبّاد بن زیاد بن ابیه | |
---|---|
نام(های) دیگر | ابوحرب عبّاد بن زیاد اموی |
درگذشته | ۱۰۰ هجری قمری[۱] |
وفاداری | خلافت اموی |
خویشاوندان | زیاد بن ابیه(پدر)[۲] |
کارهای دیگر | حاکم سیستان |
حکومت سیستان
ویرایشعبیدالله بن ابى بکره در ۵۱ق وارد سیستان شد و تا اندکى بعد از مرگ زیاد بن ابیه (۵۳ق) والى آن ایالت بود، سپس معاویه وی را از ولایت سیستان عزل کرد و عباد بن زیاد را به جایش گمارد[۵] و عباد نیز ۷ سال، یعنى از ۵۴ تا ۶۱ق[۶] والى سیستان بود.
عباد پس از باخبر شدن از انتصاب سلم بن زیاد به حکومت سیستان و خراسان توسط یزید بن معاویه در سال ۶۱ ق،[۷][۸] بیت المال سیستان را بین غلامانش تقسیم میکند،[۹][۱۰] و به همراه هزار نفر از غلامانش سیستان را در سال ۶۱ق ترک میکند.[۱۱]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۷۸.
پانویس
ویرایش- ↑ تاریخ الإسلام ، ج۶، ص۹۷.
- ↑ الاعلام قاموس تراجم، ۱۹۸۶م، ج۳، ص۲
- ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۲۵۷.
- ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، ج۲، ص۴۹۰.
- ↑ النجوم الزاهرة ، ج ۱، ص ۱۴۴.
- ↑ تاریخ الطبري، ج ۵، ص۴۷۲.
- ↑ الكامل في التاريخ، ج۴، ص۹۷.
- ↑ تاریخ الطبري، ج۵، ص۴۷۱.
- ↑ الكامل في التاريخ، ج۴، ص۹۶.
- ↑ تاریخ الطبري، ج۵، ص۴۷۲.
- ↑ تاریخ الطبري، ج۵، ص۴۷۲.