عثمان بن سعید سجستانی
ابوسعید عثمان بن سعید بن خالد دارمی تمیمی سجستانی سجزی در سال ۲۰۰ ه.ق در شهر هرات زاده شد[۵] و رشد یافت و در پی تحصیل برآمد.[۶]
| عثمان بن سعید دارمی ابوسعید عثمان بن سعید بن خالد دارمی تمیمی سجستانی سجزی | |
|---|---|
 نام نوشته عثمان بن سعید دارمی | |
| زادهٔ | ۲۰۰ هجری قمری هرات، خلافت عباسی |
| درگذشت | ذی الحجه ۲۸۰ هجری قمری هرات، دولت صفاریان |
| محل زندگی | ایران بزرگ |
| ملیت | ایرانی(سیستانی) |
| شهروندی | خلافت عباسی طاهریان صفاریان |
| شاگرد | احمدبن حنبل، یحیی‌بن معین، علی‌بن مدینی، اسحاق‌بن راهویه، ابن‌اعرابی و یوسف‌بن یحیی بویطی[۱][۲] |
| استاد | شاگردان: زکریابن احمد بلخی، احمدبن محمدبن عَبْدوس و محمدبن محمد طوسی[۳][۴] |
| پیشه | محدث، مورخ و فقیه |
| دوران | روزگار زرین اسلامی |
| شناخته‌شده برای | مسلمانان و مورخان |
| سبک | تاریخ، دانش حدیث و فقه |
| مکتب | اهل حدیث |
رجال‌نویسان اهل سنت او را آشنا به احکام، توانا در مناظره، مورد قبول مردم عصر خویش،[۷]محدثی ثقه و متکلم معرفی کرده و گفته‌اند: برای کسب حدیث و معارف دینی به مناطق زیادی سفر کرد.[۸] او برای فراگیری حدیث به مصر، بصره، کوفه، بغداد، شام، دمشق و حجاز سفر کرد.[۹][۱۰] گفته شده که دارمی در ۲۷۳ به جرجان سفر کرده و در آنجا به نقل حدیث پرداخته است.[۱۱][۱۲]
ادبیات را نزد ابن اعرابی، و فقه را نزد ابویعقوب بویطی فرا گرفت. از احمد بن حنبل، علی مدینی، اسحاق بن راهویه و یحیی بن معین حدیث آموخت. احمد بن محمد حیری، مؤمل بن حسن ماسرجسی، احمد بن محمد ازهری، عنبری و محمد بن اسحاق هروی از او روایت کرده‌اند.[۱۳] وی بر این باور بود که اگر کسی احادیث شعبه، سفیان، مالک و حماد بن زید را روایت نکند، در علم حدیث شکست خورده است به این معنا که در واقع آن فرد محدثی حافظ و برجسته نخواهد بود. دارمی در سال ۲۸۰ هـ از دنیا رفت.[۱۴]
آثار
ویرایشآثار او عبارت‌اند از: المسند الکبیر الرد علی الجهمیه و کتاب فی الرد علی بشر المریسی فیما ابتدعه من التأویل لمذهب الجهمیه.[۱۵]
منابع
ویرایش- جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
ویرایش- ↑ ابن‌عساکر، ج۳۸، ص۳۶۱_۳۶۲.
- ↑ محمدبن احمد ذهبی، سیراعلام النبلاء، ج۱۴، ص۳۱۹_۳۲۰.
- ↑ سبکی، ج۲، ص۳۰۳.
- ↑ محمدبن احمد ذهبی، سیراعلام النبلاء، ج۱۳، ص ۳۲۰–۳۲۱
- ↑ تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۶۲۲.
- ↑ الثقات، ج۸، ص۲۵۵.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۳۲۰.
- ↑ شذرات الذهب، ج۲، ص۱۷۶.
- ↑ محمدبن احمد ذهبی، سیراعلام النبلاء، ج۱۳، ص۳۲۰.
- ↑ سبکی، ج۲، ص۳۰۳.
- ↑ سهمی، ص۲۵۸.
- ↑ ابن‌عساکر، ج۳۸، ص۳۶۳.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج ۲۰، ص۳۹۶.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۱۲–۵۱۳.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج ۲۰، ص۳۹۶.