عصر فدرالیست
عصر فدرالیست (انگلیسی: Federalist Era) در تاریخ ایالات متحده، فاصلهٔ سالهای میان ۱۷۸۸ تا ۱۸۰۰ میلادی را تحت عنوان عصر فدرالیست مینامند. این دوران مصادف با تسلط و چیرگی حزب فدرالیست[و ۱] بر سیاستهای آمریکا است. در این دوره، فدرالیستها بهطور کلی کنگره ایالات متحده آمریکا را کنترل میکردند و از حمایت رئیسجمهوران، جرج واشینگتن[و ۲] و جان آدامز[و ۳] برخوردار بودند. این دوره همچنین شاهد شکلگیری یک دولت فدرال جدید و قویتر بر اساس قانون اساسی ایالات متحده آمریکا، تعمیق پشتیبانی از ملیگرایی و کاهش ترس از جباریت توسط دولت مرکزی بود. عصر فدرالیست با تصویب قانون اساسی ایالات متحده آغاز شد و با پیروزی حزب دموکرات-جمهوریخواه[و ۴] در انتخابات ۱۸۰۰ میلادی به پایان رسید.
۱۷۸۸–۱۸۰۰ | |
پس از | عصر کنفدراسیون |
---|---|
پیش از | دموکراسی جفرسونی |
رهبر(ها) | جرج واشینگتن جان آدامز الکساندر همیلتون جان جی |
جستارهای وابسته
ویرایشواژگان
ویرایشمنابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Federalist Era». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۴.