غشای پایه

غشای پایه (انگلیسی: Basement membrane) یک لایه نازک فیبروزی(سخت) و فاقد سلول است که بافت‌های اپی تلیوم، اندوتلیوم و مزوتلیوم را از بافت‌های همبند پیرامون جدا می‌سازد.به عبارت دیگر و ساده تر غشای پایه شبکه ای، از رشته های پروتئینی و گلیکوپروتئینی (ترکیب پروتئین و کربوهیدرات) است(به دلیل وجود گلیکوپروتئین دارای خاصیت چسبندگی است). در زیر یاخته های بافت پوششی, بخشی به نام غشای پایه وجود دارد که این یاخته ها را به یکدیگر وبه بافت های زیر آن,متصل نگه می دارد.غشای پایه,شبکه ای از رشته های پروتئینی وگلیکوپروتئینی(ترکیب کربوهیدرات پلی ساکاریدی گلیکوژن و پروتئین) است.

Basement membrane
تصویر غشای پایه در ارتباط با بافت پوششی و لایه درون رگی. و سایر اجزای ماتریس برون‌یاخته‌ای
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	membrana basalis
MeSH	D001485
TH	H2.00.00.0.00005
FMA	63872

ساختار

غشای پایه بخشی از ماتریکس برون‌یاخته‌ای است که باعث ارتباط پوشش اندام با بافت‌های زیرین می‌شود و در اغلب اندام‌ها دیده می‌شود. به استثنای سینوزوئیدها و مویرگ‌های لنفی که غشای پایه ممتد ندارند. غشای پایه شامل گلیکوپروتئینهایی به نام لامینین و انتاکتین، رشته‌های کلاژن تیپ IV و رشته‌های شبه کلاژن (شبکه‌ای)، هپاران سولفات و فیبرونکتین می‌باشد.

غشای پایه مجموعه لامینا بازال و لامینا رتیکولر است و به صورت نوار باریک قابل رویت با میکروسکوپ نوری می‌باشد.

کارکرد

غشای پایه علاوه بر اینکه بستری جهت چسبیدن سلول‌ها و ارتباط آن‌ها با سایر بافت‌هاست برای رشد و تکثیر سلول‌ها مورد نیاز بوده حاوی اطلاعات ضروری برای مهاجرت و تمایز و اعمال متقابل سلول‌ها در دوره جنینی است.

جستارهای وابسته

• غشای قاعده‌ای

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Basement membrane». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۵.