غُنچه گل ناشگفته، نیمه شکفته یا نیمه باز را گویند.[۱]

غنچهٔ شکوفهٔ به

غنچه در ادبیات فارسی

ویرایش

در ادبیات فارسی از غنچه بسیار یاد شده‌است.[۲] گاهی لب‌های معشوق به غنچه تشبیه شده است. حافظ می‌گوید:

به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم چو از دهان توأم غنچه در گمان انداخت

منابع

ویرایش