فرانتس لهار

فرانتس لِهار (آلمانی: Franz Lehár، زادهٔ ۳۰ آوریل ۱۸۷۰ – درگذشتهٔ ۲۴ اکتبر ۱۹۴۸) آهنگساز، آهنگساز اپرت و رهبر ارکستر اتریش-مجارستان بود. او عمدتاً برای اپرت‌هایی همانند بیوه سرمست، گراف لوکزامبورگ و عشق کولی مشهور است. لهار یکی از برجسته‌ترین نمایندگان اپرت پایان قرن نوزدهمی است و سبک اپرت وین را که تا حدی کلیشه‌ای شده‌بود، احیا کرد.

فرانتس لهار
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولد	فِرِنتس لِهار (مجاری: Lehár Ferenc)
زاده	۳۰ آوریل ۱۸۷۰ کوماروم، پادشاهی مجارستان
درگذشته	۲۴ اکتبر ۱۹۴۸ باد ایشل، اتریش
پیشه	آهنگساز
امضا

زندگی

لهار در شمال کوماروم، پادشاهی مجارستان (اکنون کومارنو، اسلواکی) به دنیا آمد. او تا سن دوازده سالگی فقط به زبان مجاری صحبت می‌کرد و پس از انتخاب شهروندی اتریش، نام خانوادگی پدرش Lehár را با مصوت مجاری انتخاب کرد.

فرانتس لهار در کنسرواتوار پراگ درس خواند و سپس رهبر دسته‌های موزیک آرش شد، اما به آهنگ‌سازی اپرا نیز پرداخت و اپرای کوکوشکا را ساخت. والس طلا و نقره او محبوبیت پیدا کرد و توانست بیشتر به کار برای صحنه بپردازد. تا ۱۹۰۲ دو اپرت او در وین اجرا شد. سپس موفق‌ترین اپرت خود یعنی بیوه سرمست را ساخت. فعالیت‌اش در زمان جنگ جهانی افت پیدا کرد. با ریشارد تائوبر، خواننده تنور همکاری کرد و با فراسکیتا و پاگانینی به موفقیت‌های جدیدی رسید که به ساخت سرزمین لبخند منجر شد.

جستارهای وابسته

بیوه سرمست (فیلم ۱۹۲۵)

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Franz Lehár». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۲۱.

پیوند به بیرون

• فرانتس لهار در IMDb