فَرَشگَرد در زبان پهلوی بمعنی رساندن جهان به کمالی است که در آغاز آفرینش و پیش از یورش اهریمن و ورود پلیدی به آن، وجود داشته‌است.[۱] و از ارکان اصلیِ مزدیسنا می‌باشد و برابر با معاد در ادیانِ سامی است. در متون دینی زرتشتی از آن به بازسازی جهان نام برده شده و با ظهور سوشیانت آغاز می‌گردد.[۲] در این دوره، بر حسب سنتِ زرتشتی و عقاید کهن، اهریمن شکست می‌خورد و دیوان به درون زمین فرومی‌روند و در پی آن، پلیدی از جهان رخت برمی بندد. در فرشگرد هر ایزدی دیو رقیب خود را از میان برمی‌دارد.[۳] زمان وقوع آن را در نیمروز و در گاه رپیتون دانسته و از این روز ایزد رپیتوین را سرور فرشگرد نامیده‌اند.[۴]

پانویس ویرایش

  1. هینلز، جان. شناخت اساطیر ایران. ترجمه ژاله آموزگار و احمد تفضلی. نشر چشمه. تهران. صفحهٔ ۳۱
  2. تفضلی، احمد و آموزگار ژاله. اسطوره زندگی زردشت. تهران. نشر چشمه. صفحه ۵۸:و در آنچه در حال رسیدن پیروزگر سودمند (سوشیانس) و فرشگرد شگفت و تن پسین روی دهد. به نقل از دینکرد هفتم.
  3. م. موله-ایران باستان. آموزگار، ژاله. تهران. نشر توس. ۱۳۸۶. صفحه ۶۰
  4. شناخت اساطیر ایران. ص۴۳

جستارهای وابسته ویرایش