ویکی‌پدیا

فهرست میراث جهانی در ایسلند

فهرست
این نسخهٔ پایداری است که در ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲ بررسی شده است.

میراث جهانی در ایسلند تا تاریخ ۲۰۲۱ شامل سه اثر ثبت شده در کشور ایسلند است.

اطلاعات
کشورایسلند
تاریخ ثبت۱۹ دسامبر ۱۹۹۵
آثار ثبت شده۳ (یک اثر فرهنگی و دو میراث طبیعی)
فهرست آزمایشی۶
وبگاهis

سایت‌های سازمان میراث جهانی آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو، مکان‌هایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همان‌طور که در پیمان‌نامه میراث جهانی یونسکو، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شده‌است.[۱] ایسلند این پیمان‌نامه را در ۱۹ دسامبر ۱۹۹۵ پذیرفت و از آن هنگام، مکان‌های طبیعی و فرهنگی ایسلند واجد شرایط برای گنجانده شدن در فهرست میراث جهانی هستند.[۲]

نخستین جایی که توسط یونسکو فهرست شد، دینگوتلیر بود که در سال ۲۰۰۴ ثبت گردید. دو میراث بعدی، جزیره سورت در سال ۲۰۰۸ و پارک ملی واتناجکول در سال ۲۰۱۹، به این فهرست افزوده شدند.[۲] در این میان، دینگوتیلر یک میراث فرهنگی و دو اثر دیگر طبیعی هستند.[۲]

افزون بر میراث‌های ثبت شده، ایسلند شش موقعیت دیگر را در فهرست آزمایشی خود گنجانده‌است. سایت موجود در دینگوتیلر دو بار به فهرست آزمایشی افزوده شده؛ یک بار با این پیشنهاد که از اثری فرهنگی به اثری طبیعی و فرهنگی گسترش یابد و بار دیگر به عنوان نامزدی برای بخشی از اثری فرا ملی در میراث پوشش وایکینگ‌ها.[۲]

سایت‌های میراث جهانی

ویرایش

یونسکو سایت‌ها را با ده معیار فهرست می‌کند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد.[۳]

 
   میراث فرهنگی
   میراث طبیعی
   میراث طبیعی و فرهنگی
   میراث در خطر
# نگاره نام موقعیت (منطقه) سال ثبت شماره ثبت معیارها شرح منبع
۱   دینگوتلیر منطقه جنوبی ۲۰۰۴ ۱۱۵۲ iii, vi دینگوتلیر در یک منطقه آتشفشانی فعال واقع شده‌است که به‌طور برجسته دارای یک کافت زمین‌ساختی بزرگ است. از حدود ۹۳۰ پس از میلاد تا ۱۷۹۸ میلادی، دینگوتیلر مکانی بود که جلسات آلدینگ برگزار می‌شد؛ یک مجمع نمایندگی در فضای باز برای کل ایسلند که مردم به مدت دو هفته در هر سال برای تنظیم قوانین و حل و فصل اختلافات در آن جمع می‌شدند. آلدینگ قدیمی‌ترین پارلمان باقی مانده در جهان است. امروزه قسمت‌هایی از حدود ۵۰ غرفه ساخته شده از چمن و سنگ قابل مشاهده است، اگرچه بقایای قرن دهمی در زیر زمین مدفون شده‌اند. [۴][۵]
۲   جزیره سورت جزایر وستمن ۲۰۰۸ ۱۲۶۷ ix سورت نام یک جزیره آتشفشانی است که در اثر یک سری فوران در سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷ در حدود ۳۲ کیلومتری (۲۰ مایلی) از سواحل جنوبی ایسلند تشکیل شده‌است. از ۱۹۶۴، این مکان به عنوان جایی برای مطالعه استعمار زیستی و اثر بنیان‌گذار که خارج وارد جزیره می‌شود، به کار رفته‌است. از آنجایی که تنها تعداد کمی از دانشمندان مجاز به بازدید هستند، از زمان شکل‌گیری جزیره، عملاً محیط آن دست نخورده باقی مانده‌است. [۶]
۳   پارک ملی واتناجکول منطقه جنوب‌شرقی ۲۰۱۹ ۱۶۰۴ viii تودهٔ یخی واتناجکول دومین یخچال بزرگ اروپاست. چندین آتشفشان، از جمله دو مورد از فعال‌ترین آتشفشان‌های جزیره در این پارک ملی قرار دارند. فعل و انفعالات بین آتشفشان‌ها و یخچال طبیعی باعث پدید آمدن پدیده‌های مختلفی در این ناحیه می‌شود؛ از جمله پدیده دیدنی رانش یخچال. [۷][۸]

فهرست آزمایشی

ویرایش

علاوه بر مکان‌هایی که در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند، کشورهای عضو می‌توانند فهرستی از مکان‌های آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر گرفته شوند، ارائه کنند. نامزدهای فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته می‌شوند که سایت قبلاً در فهرست آزمایشی ثبت شده باشد.[۹]تا تاریخ ۲۰۲۱، ایسلند شش گزینه آزمایشی ارائه کرده‌است.[۲]

# نگاره نام موقعیت (منطقه) سال ثبت معیارها شرح منبع
۱   ذخایر طبیعی بریاردفیورو وستورلاند ۲۰۱۱ ii, v, x بریاردفیورو[a] یک خلیج کم عمق بزرگ در ایسلند غربی است که از جزایر خرد و صخره‌های جزیره‌ای تشکیل شده. این یک مکان مهم برای پرورش پرندگان از جمله غاز شمالی[b] و تلیله حنایی[c] است. این منطقه از زمان استقرار کشور ایسلند به‌طور مداوم پرجمعیت بوده‌است و جوامع بر اساس توسعه پایدار، محیط محلی را حفظ می‌کنند. [۱۰]
۲   میواتن و لاکسا شمال ۲۰۱۱ viii, ix, x سواحل دریاچه میواتن و رودخانه لاکسا با پوشش گیاهی سرسبز، در تضاد کامل با مناظر آتشفشانی بایر اطراف است. این دریاچه کم عمق، سرشار از مواد مغذی و محل زندگی گروهی از حشرات آبزی است که به نوبه خود غذای چندین گونه از پرندگان آبزی بزرگتر هستند. ۱۵ گونه اردک به‌طور منظم در این منطقه زاد و ولد می‌کنند. [۱۱]
۳   جای‌ها و سکونت‌گاه‌های وایکینگی دینگوتلیر بلاسکوگابیگ[d] ۲۰۱۱ iii این گزینه، بخشی از نُه اثر فرهنگی فرا ملی در شش کشور است که به عصر وایکینگ‌ها بازمی‌گردد. [۱۲]
۴   پارک ملی دینگوتلیر بلاسکوگابیگ ۲۰۱۱ vii, viii, ix, x این نامزدی بر میراث طبیعی سایت فرهنگی دینگوتلیر، که قبلاً فهرست شده‌است، تمرکز دارد. این منطقه به خاطر رانش قاره‌ای، آتشفشان و یخبندان شکل گرفته. همچنین برای تنوع زیستی آن مهم است؛ آزادماهی قطبی[e] در کمتر از ۱۰۰۰۰ سال به چهار ریخت مختلف در دریاچه تینگوالاواتن تکامل یافته‌است. [۱۳]
۵   سُنت ساختن خانهه لای چمنزار ۱۴ سایت مختلف ۲۰۱۱ iii, iv زمین‌پناه سنتی است که توسط اولین مهاجران به ایسلند آورده شد و از دراز خانه‌ها تکامل یافته‌است. بنای خانه از الوار ساخته شده و دورادور خانه را چمن پوشانده‌است. شکل و عملکرد این خانه‌ها در طول زمان تغییر کرده و با آب و هوای محلی و نیازهای مردم سازگار شده. چهارده سایت در برای این گزینه فهرست شده‌اند. [۱۴]
۶   تورفایوکول جنوب ۲۰۱۳ vii, viii سامانه آتشفشانی تورفایوکول[f] شامل آتشفشان چینه‌ای ریولیت و یک مجموعه از آتشفشان‌های زیر یخچالی است. این یک سایت مهم برای مطالعه سازندهای ریولیتی تولید شده در طول فعل و انفعالات آتشفشان-یخچال‌ها است. این سیستم ویژگی‌های سطح زمین گرمایی بسیار متنوعی از جمله دودخان، حوض‌های گلی، سولفاتارها (فومارول‌های تولیدکننده گازهای گوگردی) و چشمه آب‌گرم را نشان می‌دهد. این‌ها محل زندگی باکتری‌های باستانی منحصر به فرد ترموفیل هستند. [۱۵]

موقعیت جغرافیایی

ویرایش
موقعیت میراث‌های جهانی یونسکو در ایسلند



واژه‌نامه

ویرایش
  1. ↑ Breiðafjörður
  2. ↑ Branta benicla
  3. ↑ Calidris canutus
  4. ↑ Bláskógabyggð
  5. ↑ Salvelinus alpinus
  6. ↑ Torfajökull volcanic system

منابع

ویرایش
  1. ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The World Heritage Convention". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 August 2016. Retrieved 25 October 2015.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ "Iceland". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 7 July 2020. Retrieved 24 November 2019.
  3. ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 June 2016. Retrieved 17 August 2018.
  4. ↑ "A short history of Alþingi – the oldest parliament in the world". europa.eu. The European Union. Archived from the original on 24 January 2018. Retrieved 7 April 2017.
  5. ↑ "Þingvellir National Park". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 22 June 2020. Retrieved 28 December 2019.
  6. ↑ "Surtsey". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 22 June 2020. Retrieved 28 December 2019.
  7. ↑ "Hver er stærsti jökull í Evrópu?". Vísindavefurinn (به ایسلندی). 5 February 2016. Archived from the original on 11 July 2020. Retrieved 21 June 2020.
  8. ↑ "Vatnajökull National Park – Dynamic Nature of Fire and Ice". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 22 June 2020. Retrieved 28 December 2019.
  9. ↑ "Tentative Lists". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 1 April 2016.
  10. ↑ "Breiðafjörður Nature Reserve". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 23 June 2020. Retrieved 2 January 2020.
  11. ↑ "Mývatn and Laxá". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 23 June 2020. Retrieved 2 January 2020.
  12. ↑ "Viking Monuments and Sites / Þingvellir National Park". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 23 June 2020. Retrieved 2 January 2020.
  13. ↑ "Þingvellir National Park". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 23 June 2020. Retrieved 2 January 2020.
  14. ↑ "The Turf House Tradition". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 23 June 2020. Retrieved 2 January 2020.
  15. ↑ "Torfajökull Volcanic System / Fjallabak Nature Reserve". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 23 June 2020. Retrieved 2 January 2020.

پیوند به بیرون

ویرایش
 
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فهرست میراث جهانی در ایسلند موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فهرست_میراث_جهانی_در_ایسلند&oldid=34103953»