قانون ضرب سکه سال ۱۸۷۳

قانون سکه سال ۱۸۷۳ (انگلیسی: Coinage Act of ۱۸۷۳) یا قانون ضرابخانه سال ۱۸۷۳، ۱۷ آمار. ۴۲۴، یک تجدید نظر کلی از قوانین مربوط به ضرابخانه ایالات متحده بود. در لغو حق دارندگان شمش نقره به فلز خود را به سکه دلار قانونی رخ داد، آن در ایالات متحده بصورتی پایدار و محکم در استاندارد طلا به دلیل قانون ستیز در سال‌های بعد و توسط افرادی که تورم را به عنوان "جنایت ۷۳" نامیدند محکوم گردید.

قانون سکه سال ۱۸۷۳

دیگر عنوان‌های کوتاه	Mint Act of 1873 Fourth Coinage Act
عنوان بلند	An Act revising and amending the Laws relating to the Mints, Assay-offices, and Coinage of the United States
نام‌های مستعار	Crime of 1873
تصویب‌شده توسط	42ام کنگره ایالات متحده
اجرایی شده از	۱ آوریل ۱۸۷۳
استنادها
حقوق عمومی	42–131
اساسنامهٔ بزرگ	17 Stat. 424
تاریخچه قانون‌گذاری
پیشنهاد شده در House به عنوان H.R. 2934 مصوب House در ۲۷ مه ۱۸۷۲ (۱۱۰—۱۳) مصوب Senate در ۱۷ ژانویه ۱۸۷۳ (passed) گزارش‌شده توسط کمیته کنفرانس مشترک در یا پیش از ۶ فوریه ۱۸۷۳؛ به توافق رسیده توسط Senate در ۶ فوریه ۱۸۷۳ (passed) و توسط House در ۷ فوریه ۱۸۷۳ (passed) امضا شده توسط رئیس‌جمهور یولیسیز سایمن گرانت در ۱۲ فوریه ۱۸۷۳

زمانی که قیمت نقره در سال ۱۸۷۶ کاهش یافت، تولید کنندگان به دنبال راهی گشتند که شمش آن را در ضرابخانه بزنند، موضوع جنجال سیاسی عمده‌ای است که به طول انجامید باقی‌مانده از قرن، ایجاد حفره کسانی که استاندارد طلا تورم در برابر کسانی که معتقد سکه رایگان از نقره لازم برای رونق اقتصادی به ارزش تبدیل شد. اتهامات ساخته شده بودند که تصویب این قانون از طریق فساد تأمین شده بود، هر چند شواهد کمی از این وجود دارد. استاندارد طلا به صراحت به قانون در سال ۱۹۰۰ تصویب شد، و به طور کامل توسط ایالات متحده در سال ۱۹۷۱ رها شد. همچنین شخصی اقتصاد دان به نام جان جی ناکس نقش مهمی را در این میان ایفا می‌کرد.

• 
  تحت یک حرکت در سال ۱۸۵۳، سپرده گذاران دیگر نمی‌توانستند فلز خود را به نیم دلار ضرب کنند.
• 
  جان جی ناکس، عکس از متیو بریدی

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Coinage Act of 1873». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ژانویه ۲۰۱۶.