قواعد هوند
قواعد هوند (به آلمانی: Hundsche Regeln) مجموعهی قاعدههایی هستند که توسط فریدریش هوند برای تعیین ترم طیفی در اتمهای چندالکترونی در حالت پایه در سال ۱۹۲۷ میلادی ارائه شدهاند.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/Elektron_konfig_-_Hund-szab%C3%A1ly.jpg/220px-Elektron_konfig_-_Hund-szab%C3%A1ly.jpg)
قواعد هوند برای تعیین ترمهای حالت پایه کاربرد دارند.
قاعده یکم
ویرایشبرای یک آرایش الکترونی ، آن ترم طیفی که بیشترین چندگانگی را دارد، کمترین تراز انرژی را داراست. در نتیجه پایدارترین حالت یک آرایش الکترونی یا به عبارت دیگر ترم حالت پایه ، آن است که دارای بیشترین گشتاور زاویهای اسپینی (S) باشد. چندگانگی برابر 2S+1 است.
در خصوص پرشدن اوربیتالهای اتمی، قاعده هوند بیان میدارد که اوربیتالهای همتراز ابتدا توسط الکترونها بهصورت نیمه، پر میشوند و سپس جفتشدن صورت میگیرد.
قاعده دوم
ویرایشدر یک چندگانگی، آن ترم طیفی که دارای بزرگترین عدد کوانتومی اوربیتالی (L) است، کمترین انرژی را دارد و در نتیجه پایدارتر است.
قاعده سوم
ویرایشاز بین دو یا چند ترم با چندگانگی اسپین و L برابر، ترمی پایدارتر است که:
- اگر آرایش کمتر از نیمهپر باشد ترم دارای J کوچکتر و اگر بیشتر از نیمهپر باشد، ترم دارای J بزرگتر پایدارتر است.
- آرایشهای نیمهپر و پر، چون عدد کوانتومی اوربیتالی صفر دارند ، فقط دارای یک J هستند.
مقدار J برابر است با :
J=L+S