لرزه‌شناسی خورشیدی
هورلرزه‌شناسی (به انگلیسی: Helioseismology) شاخه‌ای از ستاره‌شناسی و یکی از روش‌های بکار گرفته شده در اخترفیزیک است که به کمک روش‌هاو دانسته‌های دانش لرزه‌شناسی و داده‌های رصدی؛ برای پی بردن به ساختار درونی این ستاره، به بررسی نوسان‌ها و لرزه‌ها و به ویژه به مطالعه انتشار نوسان‌های موج‌های خورشیدی می‌پردازد. به سخنی دیگر: لرزه‌شناسی خورشیدی جستاری است که می‌کوشد ساختار درونی خورشید را با تجزیه و تحلیل نوسان‌ها و امواج صوتیش مطالعه و بررسی کند. ناآرامی‌های سطح خورشید از غوغای درونی آن است ولی بر خلاف زمین، این ناآرامی‌ها در منطقه همرفت حرارتی در نزدیکی سطح خورشید است و نه از ژرفنای آن سرچشمه می‌گیرد.[۱] دستاوردهای لرزه‌شناسی خورشیدی نشان داد که مسئله نوترینوی خورشیدی به خاطر اشتباه بودن دانسته‌های اخترشناسان در بارهٔ ساختار درونی خورشید نیست.
منابع ویرایش
Wikipedia contributors, "Helioseismology," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Helioseismology&oldid=640896949 (accessed May 14, 2015).
- ↑ Goldreich, P. ; Keeley, D.A. (February 1977). "Solar seismology. II - The stochastic excitation of the solar p-modes by turbulent convection". Astrophysical Journal 212: 243–251. Bibcode:1977ApJ...212..243G. doi:10.1086/155043.