لزلی ون هوتن
لزلی ون هوتن (انگلیسی: Leslie Van Houten) (متولد ۲۳ اوت ۱۹۴۹) عضو سابق خانواده چارلز منسن بود که برای قتل لنو لابیانکا و همسرش رزماری به حبس ابد محکوم شد و در سال ۱۹۷۱ حکم خود را دریافت کرد. در اوت ۱۹۶۹ هوتن به همراه سایر همدستان خود، هفت نفر از جمله شارون تیت همسر رومان پولانسکی را به قتل رساندند. هوتن در میان قاتلین از همه سن کمتری (۱۹ سال) داشت و چندین بار با آزادیش مخالفت شد. وی دوران حبس خود را به مدت ۵۳ سال در زندان ایالتی گذراند.[۱]
لزلی ون هوتن | |
---|---|
نام هنگام تولد | لزلی لوئیز ون هاتن |
زادهٔ | ۲۳ اوت ۱۹۴۹ (۷۵ سال) |
وضعیت جزایی | به صورت مشروط از زندان آزاد شد |
محکومیت(ها) | سرقت، قتل عمد، مشارکت و اقدام به قتل |
مجازات جنایی | مرگ تخفیف داده شده به حبس ابد |
ون هتن پس از ۵ بار تقاضای آزادی مشروط ناموفق در سال ۲۰۲۳ به صورت مشروط از زندان آزاد شد.[۲]
منابع
ویرایش- ↑ «فرماندار کالیفرنیا با آزادی مشروط پیرو چازلر منسن مخالفت کرد». بیبیسی فارسی. ۲ مرداد ۱۳۹۵. دریافتشده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۶.
- ↑ Tucker, Cheri Mossburg,Emma (2023-07-11). "Former Manson family member Leslie Van Houten released from California prison, official says". CNN (به انگلیسی). Retrieved 2023-07-12.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Leslie Van Houten». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
ویرایشدر ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ لزلی ون هوتن موجود است.