لشکرکشی فیلیپین (۴۵–۱۹۴۲)

لشکرکشی فیلیپین (فیلیپینی: Kampanya sa Pilipinas, Labanan sa Pilipinas & Liberasyon ng Pilipinas) یکی از لشکرکشی‌های جنگ اقیانوس آرام بود.

لشکرکشی فیلیپین (۴۵–۱۹۴۲)
بخشی از جنگ اقیانوس آرام از جنگ جهانی دوم

ژنرال داگلاس مک‌آرتور، رئیس‌جمهور سرجیو اوسمنیا، و کارکنان در پالو ، لیته در ۲۰ اکتبر ۱۹۴۴ به زمین نشسته‌اند.
تاریخنبرد لیتهتسلیم ژاپن
موقعیت
نتایج پیروزی متفقین
تغییرات
قلمرو

Liberation of the Philippines از ژاپن

طرف‌های درگیر

 ایالات متحده آمریکا

 استرالیا (Naval & Air)
 مکزیک (Air support)

 ژاپن

فرماندهان و رهبران
داگلاس مک‌آرتور
سرجیو اوسمنیا
ایالات متحده آمریکا چستر نیمیتز
ایالات متحده آمریکا والتر کروگر
ایالات متحده آمریکا Robert L. Eichelberger
ایالات متحده آمریکا William Halsey Jr.
ایالات متحده آمریکا Thomas C. Kinkaid
ایالات متحده آمریکا George C. Kenney
استرالیا John Collins
تومویوکی یاماشیتا
خوزه لورل
امپراتوری ژاپن موتو آکیرا
امپراتوری ژاپن Sōsaku Suzuki 
امپراتوری ژاپن Shizuo Yokoyama
امپراتوری ژاپن Rikichi Tsukada
امپراتوری ژاپن Soemu Toyoda
امپراتوری ژاپن Takeo Kurita
امپراتوری ژاپن Shoji Nishimura
امپراتوری ژاپن Kiyohide Shima
امپراتوری ژاپن جیسابورو اوزاوا
امپراتوری ژاپن Sanji Iwabuchi 
واحدهای درگیر
ایالات متحده آمریکا 6th Army
ایالات متحده آمریکا 8th Army

ایالات متحده آمریکا 5th Air Force
ایالات متحده آمریکا ناوگان سوم ایالات متحده
ایالات متحده آمریکا 7th Fleet
استرالیا Task Force 74
امپراتوری ژاپن 14th Area Army


امپراتوری ژاپن Combined Fleet

امپراتوری ژاپن Navy Air Service

قوا
ایالات متحده آمریکا 1,250,000
همسود فیلیپین 260,715 (1945)[۲]
مکزیک 208[۳]
امپراتوری ژاپن 529,802[۴]
جمهوری دوم فیلیپین approx. 36,000[۵][۶]
تلفات و خسارات

ایالات متحده آمریکا American

نیروی انسانی:

  • ارتش: 16,233 dead and missing,
    ۴۷٬۱۶۶

Includes deaths among wounded but excludes nonbattle deaths; total battle casualties amounted to 60,717. Subtotals are: Luzon: 8,310 killed and 29,560 wounded,[۷] Leyte: 3,593 dead/missing and 11,991 wounded,[۸] Other: 2,070 dead and 6,990 wounded[۹]

  • دریایی: ۷٬۲۷۰+

3,800 casualties at Leyte Gulf,

  • Tens of thousands hospitalized due to disease[۱۰]

3 Mexican air men dead in combat (79 Mexican guerillas dead)

  • تسلیحات

33+ کشتی غرق شده
95+ کشتی ویران شده
۴۸۵+[۱۱]

همسود فیلیپین Filipino

~۵۷٬۰۰۰[۱۲]

امپراتوری ژاپن Japanese

Manpower:

  • ۴۲۰٬۰۰۰ dead and missing[۱۳]
  • 10,000 casualties at Leyte Gulf.[۱۴]
  • (80% of Japanese deaths were from starvation or disease)[۱۵]
  • تسلیحات
93+ ships sunk
۱٬۳۰۰[۱۱]
الگو:Campaignbox South West Pacific

الگو:Campaignbox Philippines 1944–1945

بازماندگان ارتش ژاپن در فیلیپین

ویرایش

به دلیل انهدام ناوگان ترکیبی در نبرد خلیج لیته، نفرات ارتش ژاپن در جزیره لیته ۱۰۰٬۰۰۰ و جزیره لوزون ۲۵۰٬۰۰۰ به‌طور کامل ارتباط منابع غذایی شان با سپاه اصلی قطع شد و این تعداد نیرو در فیلیپین رها شده بر جا ماندند. پس از انهدام نیروهای اصلی در جنگ تا ژوئن ۱۹۴۵، نیروهای ژاپنی در حالی که در جنگل سرگردان بود فقط به جنگهای پراکنده ادامه دادند. بسیاری از آنها از گرسنگی یا در اثر بیماری‌های عفونی مانند مالاریا و بدتر شدن زخم‌های جنگ جان خود را از دست دادند. تعداد ژاپنی‌های کشته شده در عمل (از جمله کشته‌شدگان در جنگ) در جنگ فیلیپین از زمان حمله به فیلیپین بالاترین میزان در تمام جبهه‌هایی است که ژاپنی‌ها در جنگ اقیانوس آرام می‌جنگند. ارتش ژاپن که ارتباطش با تدارکات و منابع غذایی قطع شده بود، از گرسنگی رنج می‌برد و تخمین زده می‌شود که حدود ۸۰٪ از کشته‌شدگان جنگ ژاپن در فیلیپین از گرسنگی، بیماری یا خودکشی مرده باشند.

تلفات

ویرایش

در نتیجه این نبرد، کل فیلیپین به یک میدان جنگ تبدیل شد و بیش از یک میلیون فیلیپینی را کشت. تعداد کشته شدگان ژاپنی‌ها در جنگ ۱۵ ساله (مدت این زمان در واقع کوتاه‌تر بود اما در بین مورخان ژاپنی رایج است که از اصطلاح جنگ ۱۵ ساله استفاده شود) از حادثه موکدن تا پایان جنگ اقیانوس آرام حدود ۳٫۱ میلیون نفر بود و جمعیت ژاپن در آن زمان حدود ۷۲ میلیون نفر بود، بنابراین حدود ۴ درصد ژاپنی‌ها جان خود را از دست دادند. جمعیت فیلیپین در آن زمان حدود ۱۶ میلیون نفر بود که از این تعداد بیش از ۱ میلیون نفر فوت کردند و این نسبت حدود ۷ درصد بود که تقریباً دو برابر نسبت جمعیت ژاپن است. علاوه بر این، شهرهای بزرگی مانند مانیل تخریب و به ویرانه تبدیل شد.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. "World War II: Mexican Air Force Helped Liberate the Philippines". History.net. June 12, 2006. Retrieved June 12, 2015.
  2. Schmidt 1982[پیوند مرده]. Retrieved October 22, 2015.
  3. Castillo, G. (2011); Homenaje de la Sedena a militares del Escuadrón 201 de la Fuerza Aérea; La Jornada (in Spanish); Retrieved 3 October 2019
  4. Chapter 11: Operations of the Eighth Army in the Central and Southern Philippines, pp. 358 بایگانی‌شده در ۳ ژوئن ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine. Retrieved March 10, 2016
  5. Hunt, Ray C.; Bernard Norling (2000). Behind Japanese Lines: An American Guerrilla in the Philippines. University Press of Kentucky. p. 107. ISBN 978-0-8131-0986-2. Retrieved February 24, 2011.
  6. Stein Ugelvik Larsen, Fascism Outside Europe, Columbia University Press, 2001, p. 785
  7. Smith, Triumph in the Philippines Appendix H
  8. Cannon, Leyte: Return to the Philippines, pp. 368–369
  9. Smith, Triumph in the Philippines, pp. 692–693
  10. "Luzon" بایگانی‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine 93,400 non-combat casualties on Luzon alone. Retrieved October 26, 2015
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "Triumph in the Philippines" pp. 48–66 بایگانی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Retrieved October 26, 2015
  12. According to the National World War II Museum, Filipino military deaths during the war numbered 57,000. A significant portion must have fallen in the 1944–45 campaign.
  13. Final report, progress of demobilization of the Japanese Armed Forces, Part III: Overseas Areas and IV: Air Forces enclosure #44 بایگانی‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Retrieved March 10, 2016. With 109,890 Japanese military personnel repatriated immediately after the war, that leaves around 420,000 Japanese dead or missing.
  14. American Battles and Campaigns: A Chronicle from 1622 to 2010 by Chris McNab, p. 184.
  15. American Historical Association: Lessons from Iwo Jima. Retrieved November 13, 2015.

پیوند به بیرون

ویرایش