لنوکس کلادیوس لوئیس (انگلیسی: Lennox Claudius Lewis) (زاده ۲ سپتامبر ۱۹۶۵) بوکسور بازنشستهٔ بریتانیایی-کانادایی که دارای اصلیتی جاماییکایی است. او سه قهرمانی سنگین‌وزن بوکس جهان را در کارنامه دارد و از برترین مبارزان سنگین‌وزن تاریخ بوکس به‌شمار می‌رود. همچنین او جزو معدود مبارزانی می‌باشد که در دوران مبارزاتی خودش تمامی حریفان نامی خود را از جمله ویتالی کلیچکو، ایواندر هالیفیلد، مایک تایسون، تامی موریسن، تونی تاکر، ریدیک باو (آماتور)، روزور راداک، دیوید توآ، شانون بریگز، ری مرسر، فرانک برونو را برده‌است. او جزو معدود سنگین وزنهایی می باشد که با قهرمانی در المپیک(با آمار صد در صد ناک اوت) و با گردن آویز طلا پا به میدان مسابقات حرفه ای گذاشته است.

لنوکس لوئیس
آمار
نام واقعیLennox Claudius Lewis
لقب(ها)The Lion
وزن(ها)Heavyweight
قد۶ ft ۵ in (۱٫۹۶ m)
ملیتبریتانیایی[۱]
Canadian
زادهٔ۲ سپتامبر ۱۹۶۵ ‏(۵۹ سال)
طرز ایستادنOrthodox
سوابق بوکس
مجموع مبارزه‌ها۴۴
تعداد برد۴۱
برد با ناک‌اوت۳۲
تعداد باخت۲
تعداد تساوی۱
بدون نتیجه۰

لنوکس به دلیل پایبندی به خانواده و دوستان صمیمی دوران کودکی خود تیمی متشکل از دوستان و مربیان قدیمی خود داشت که بسیار هماهنگ ، صمیمی و موفق بودند همچنین از لحاظ فنی جزو برترین بوکسورهای تمام ادوار می باشد و نیز او دارای سبک خاص خود که به سبک تهاجمی معروف بود مشهور است. او به دلیل شخصیت بسیار آرامی که داشت خیلی چهره معروفی نمی‌باشد و همیشه دوست داشته است از جنجال دور باشد به همین دلیل فقط کسانی که بوکس را به صورت تخصصی دنبال می کنند او را به خوبی می شناسند. از معدود جنجالهای دوران او به درگیری قبل از مسابقه با تایسون می توان اشاره کرد که آن هم تقصیر تایسون بود و همچنین درخواست مبارزه او از ریدیک باو افسانه ای که به دلیل مخالفت ریدیک و انداختن کمربند wbc در سطل آشغال به یک جنجال خبری تبدیل شد. لنوکس با برد تایسون و کلیچکو، در آخرین مبارزات خود با اینکه از آنها پیرتر بود نشان داد بزرگ دوران خود می باشد. لنوکس جزو معدود مشت زنهای تاریخ می باشد( مثل جو لوئیز و راکی مارسیانو و ریدیک باو و ..) که عنوان قهرمان مطلق یعنی قهرمانی هم زمان در چهار سازمان اصلی بوکس را دارا می باشد WBC و WBO و WBA و IBF. مسئله مهمی که همیشه در بین طرفداران عامه بوکس وجود داشته آن است که لوئیس در دوره اوج بوکسورهای مشهور با آنها رودرو نشده است اما در اینجا به بررسی کوتاهی میپردازیم:لنوکس از لحاظ سنی تقریبا از تمامی هم دوره های خود بزرگتر بود و اینکه او به دلیل شروع بوکس از رده آماتور و ادامه آن تا قهرمانی المپیک کمی دیرتر پا به عرصه حرفه ای گذاشت و قهرمانی wbc را به چنگ آورد اما نکته مهم این است که لوئیس بلافاصله پس از شروع حرفه ای بوکس با بیشتر حریفهای تایسون رودرو شد زمانی که تایسون درگیر دادگاه و زندان شد، لوئیس با فرانک برونو .. روزور راداک و.. رودرو شد و وقتی به مسابقه عنوان قهرمانی wbc رسید و درخواست مبارزه از قهرمان این سازمان یعنی ریدک بو داد با امتنای او و انداختن کمربند در سطل آشغال مواجه شد .

کارنامه بوکس حرفه ای

ویرایش
خلاصه بوکس حرفه‌ای
۴۴ مبارزه ۴۱ بُرد ۲ شکست
با ناک‌اوت ۳۲ ۲
با تصمیم داور ۷ ۰
با رد صلاحیت ۲ ۰
تساوی‌ها ۱
شماره نتیجه رکورد حریف ثبت راند، زمان تاریخ مکان توضیح
۴۴ Win ۴۱–۲–۱ Vitali Klitschko TKO 6 (12), ۳:۰۰ 21 Jun 2003 Staples Center, Los Angeles, California, US Retained WBC, IBO, and The Ring heavyweight titles
۴۳ Win ۴۰–۲–۱ Mike Tyson KO 8 (12), ۲:۲۵ 8 Jun 2002 The Pyramid, Memphis, Tennessee, US Retained WBC, IBF, IBO, and The Ring heavyweight titles
۴۲ Win ۳۹–۲–۱ Hasim Rahman KO 4 (12), ۱:۲۹ 17 Nov 2001 Mandalay Bay Events Center, Paradise, Nevada, US Won WBC, IBF, and IBO heavyweight titles
۴۱ Loss ۳۸–۲–۱ Hasim Rahman KO 5 (12), ۲:۳۲ 22 Apr 2001 Carnival City, Brakpan, South Africa Lost WBC, IBF, and IBO heavyweight titles
۴۰ Win ۳۸–۱–۱ David Tua UD ۱۲ 11 Nov 2000 Mandalay Bay Events Center, Paradise, Nevada, US Retained WBC, IBF, and IBO heavyweight titles
۳۹ Win ۳۷–۱–۱ Francois Botha TKO 2 (12), ۲:۳۹ 15 Jul 2000 London Arena, London, England Retained WBC, IBF, and IBO heavyweight titles
۳۸ Win ۳۶–۱–۱ Michael Grant KO 2 (12), ۲:۵۳ 29 Apr 2000 Madison Square Garden, New York City, New York, US Retained WBC, IBF, and IBO heavyweight titles
۳۷ Win ۳۵–۱–۱ Evander Holyfield UD ۱۲ 13 Nov 1999 Thomas & Mack Center, Paradise, Nevada, US Retained WBC heavyweight title;
Won WBA, IBF, and vacant IBO heavyweight titles
۳۶ مساویDraw ۳۴–۱–۱ Evander Holyfield SD ۱۲ 13 Mar 1999 Madison Square Garden, New York City, New York, US Retained WBC heavyweight title;
For WBA and IBF heavyweight titles
۳۵ Win ۳۴–۱ Željko Mavrović UD ۱۲ 26 Sep 1998 Mohegan Sun Arena, Montville, Connecticut, US Retained WBC heavyweight title
۳۴ Win ۳۳–۱ Shannon Briggs TKO 5 (12), ۱:۴۵ 28 Mar 1998 Boardwalk Hall, Atlantic City, New Jersey, US Retained WBC heavyweight title
۳۳ Win ۳۲–۱ Andrew Golota KO 1 (12), ۱:۳۵ 4 Oct 1997 Boardwalk Hall, Atlantic City, New Jersey, US Retained WBC heavyweight title
۳۲ Win ۳۱–۱ Henry Akinwande DQ 5 (12), ۲:۳۴ 12 Jul 1997 Caesars Tahoe, Stateline, Nevada, US Retained WBC heavyweight title;
Akinwande disqualified for repeated holding
۳۱ Win ۳۰–۱ Oliver McCall TKO 5 (12), ۰:۵۵ 7 Feb 1997 Las Vegas Hilton, Winchester, Nevada, US Won vacant WBC heavyweight title
۳۰ Win ۲۹–۱ Ray Mercer MD ۱۰ 10 May 1996 Madison Square Garden, New York City, New York, US
۲۹ Win ۲۸–۱ Tommy Morrison TKO 6 (12), ۱:۲۲ 7 Oct 1995 Convention Hall, Atlantic City, New Jersey, US Won IBC heavyweight title
۲۸ Win ۲۷–۱ Justin Fortune TKO 4 (10), ۱:۴۸ 2 Jul 1995 Point Theatre, Dublin, Ireland
۲۷ Win ۲۶–۱ Lionel Butler TKO 5 (12), ۲:۵۵ 13 May 1995 ARCO Arena, Sacramento, California, US
۲۶ Loss ۲۵–۱ Oliver McCall TKO 2 (12), ۰:۳۱ 24 Sep 1994 Wembley Arena, London, England Lost WBC heavyweight title
۲۵ Win ۲۵–۰ Phil Jackson TKO 8 (12), ۱:۳۵ 6 May 1994 Convention Hall, Atlantic City, New Jersey, US Retained WBC heavyweight title
۲۴ Win ۲۴–۰ Frank Bruno TKO 7 (12), ۱:۱۲ 1 Oct 1993 Cardiff Arms Park, Cardiff, Wales Retained WBC heavyweight title
۲۳ Win ۲۳–۰ Tony Tucker UD ۱۲ 8 May 1993 Thomas & Mack Center, Paradise, Nevada, US Retained WBC heavyweight title
۲۲ Win ۲۲–۰ Donovan Ruddock TKO 2 (12), ۰:۴۶ 31 Oct 1992 Earls Court Exhibition Centre, London, England Retained Commonwealth heavyweight title. WBC heavyweight title eliminator
۲۱ Win ۲۱–۰ Mike Dixon TKO 4 (10), ۱:۰۲ ۱۱ اوت ۱۹۹۲ Broadway by the Bay Theater, Atlantic City, New Jersey, US
۲۰ Win ۲۰–۰ Derek Williams TKO 3 (12), ۲:۳۰ ۳۰ آوریل ۱۹۹۲ Royal Albert Hall, London, England Retained British and European heavyweight titles;
Won Commonwealth heavyweight title
۱۹ Win ۱۹–۰ Levi Billups UD ۱۰ ۱ فوریه ۱۹۹۲ Caesars Palace, Paradise, Nevada, US
۱۸ Win ۱۸–۰ Tyrell Biggs TKO 3 (10), ۲:۴۷ ۲۳ نوامبر ۱۹۹۱ Omni Coliseum, Atlanta, Georgia, US
۱۷ Win ۱۷–۰ Glenn McCrory KO 2 (12), ۱:۳۰ ۳۰ سپتامبر ۱۹۹۱ Royal Albert Hall, London, England Retained British and European heavyweight titles
۱۶ Win ۱۶–۰ Mike Weaver KO 6 (10), ۱:۰۵ 12 Jul 1991 Caesars Tahoe , Stateline, Nevada, US
۱۵ Win ۱۵–۰ Gary Mason TKO 7 (12), ۰:۴۴ ۶ مارس ۱۹۹۱ Wembley Arena, London, England Retained European heavyweight title;
Won British heavyweight title
۱۴ Win ۱۴–۰ Jean-Maurice Chanet TKO 6 (12), ۰:۱۶ ۳۱ اکتبر ۱۹۹۰ Crystal Palace National Sports Centre, London, England Won European heavyweight title
۱۳ Win ۱۳–۰ Mike Acey KO 2 (10), ۰:۳۴ 11 Jul 1990 Superstars Nite Club, Kitchener, Ontario, Canada
۱۲ Win ۱۲–۰ Ossie Ocasio UD ۸ ۲۷ ژوئن ۱۹۹۰ Royal Albert Hall, London, England
۱۱ Win ۱۱–۰ Dan Murphy TKO 6 (8), ۲:۱۱ ۲۰ مه ۱۹۹۰ Town Hall, Sheffield, England
۱۰ Win ۱۰–۰ Jorge Dascola KO 1 (8), ۲:۵۹ ۹ مه ۱۹۹۰ Royal Albert Hall, London, England
۹ Win ۹–۰ Michael Simuwelu TKO 1 (8), ۰:۵۸ ۱۴ آوریل ۱۹۹۰ Royal Albert Hall, London, England
۸ Win ۸–۰ Calvin Jones KO 1 (8), ۲:۳۴ ۲۲ مارس ۱۹۹۰ Leisure Centre, Gateshead, England
۷ Win ۷–۰ Noel Quarless TKO 2 (6), ۱:۲۵ ۳۱ ژانویه ۱۹۹۰ York Hall, London, England
۶ Win ۶–۰ Greg Gorrell TKO 5 (8), ۰:۵۱ ۱۸ دسامبر ۱۹۸۹ Memorial Auditorium, Kitchener, Ontario, Canada
۵ Win ۵–۰ Melvin Epps DQ 2 (6), ۰:۳۰ ۵ نوامبر ۱۹۸۹ Royal Albert Hall, London, England Epps disqualified for rabbit punching
۴ Win ۴–۰ Steve Garber KO 1 (6) ۱۰ اکتبر ۱۹۸۹ City Hall, Hull, England
۳ Win ۳–۰ Andrew Gerrard TKO 4 (6), ۰:۳۳ ۲۵ سپتامبر ۱۹۸۹ Crystal Palace National Sports Centre, London, England
۲ Win ۲–۰ Bruce Johnson TKO 2 (6) 21 Jul 1989 Convention Hall, Atlantic City, New Jersey, US
۱ Win ۱–۰ Al Malcolm KO 2 (6), ۰:۱۹ ۲۷ ژوئن ۱۹۸۹ Royal Albert Hall, London, England

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Mee, Bob (2001-04-18). "Angry Lewis caught in the crossfire". The Daily Telegraph. London: Telegraph Media Group. Archived from the original on 26 May 2008. Retrieved 2007-03-22.

پیوند به بیرون

ویرایش