سید محمدباقر حکیم

سید محمدباقر طباطبائی حکیم (۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش در نجف – ۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ در نجف)، رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و یکی از مشهورترین روحانیون فعال سیاسی عراق در قرن بیستم بود.

سید محمدباقر حکیم
زادهٔ	۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش نجف، عراق
درگذشت	۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ نجف، عراق
حزب سیاسی	مجلس اعلای اسلامی عراق
والدین	سید محسن حکیم (پدر)

تبار

وی فرزند سید محسن طباطبایی حکیم می‌باشد. وی در امور سیاسی متأثر از استادش سید محمدباقر صدر بود.

گریز به ایران

حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.

سازمان بدر

وی رابطه نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران داشت و بنیانگذار سپاه بدر بود که در جنگ ایران و عراق در کنار ایران علیه رژیم بعث جنگیدند.

ترور

سید محمدباقر حکیم در تاریخ ۲۹ اوت ۲۰۰۳ سه ماه پس از سقوط صدام و بازگشتش به عراق، پس از اقامه نماز جمعه در حین خروج از حرم امیرالمومنین در نجف ترور شد. در این واقعه ۸۵ نمازگزار دیگر نیز همراه او کشته شدند.

پیوند به بیرون

• آیت‌الله سید محمدباقر حکیم در گذر زمان
• مرقد شهید آیت‌الله حکیم + عکس

منابع

• Wikipedia contributors, "Mohammed Baqir al-Hakim," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mohammed_Baqir_al-Hakim&oldid=192781579 (accessed March ۵، ۲۰۰۸).