محمد بن منور
محمد بن منور نواده شیخ ابوسعید ابو الخیر و نویسنده کتاب اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابو سعید ابیا الخیر[۱] درباره جد خویش است و این کتاب را در سال ۵۷۰ هجری قمری نوشته.
او در قرن ششم هجری می زیسته است.[۲]
وی کتاب خود را به سه باب تقسیم کرد و به ویژه در باب دوم که به بیان حالات شیخ در سال‌های میانی حیات او اختصاص دارد، بسیاری از اقوال و اشعاری را که بر زبان وی رفته بود گردآورد.[۳]
ابوسعید ابوالخیر از عارفان بزرگ و مشهور اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری است. او در سال ۳۵۷ هجری در شهری به نام میهنه یا مهنه از توابع خراسان به دنیا آمد. ابوسعید عاقبت در زادگاهش، در ۴ شعبان ۴۴۰، درگذشت.
منابعویرایش
4_heydarnezhad