مخلّدی گرگانی : نام او را عوفی، ابوشریف احمدبن علی مجلّدی گرگانی آورده‌است. اشعار او در لباب الباب و ترجمان البلاغه به نام مخلّدی و چهار مقاله به نام شریف مجلّدی و لغت فرس اسدی چاپ تهران یکبار به نام مخلّدی و چند بار به نام مجلّدی آمده‌است. چون در دو بیت معروف خود از آنچه از دولت سامان باقی‌مانده بود سخن گفته و نام آن دولت را چون دولتی گذشته همراه دولت آل ساسان آورده‌است، پس بعد از روزگار امرای سامانی می زیسته و چون نام او در ترجمان الابلاغه که ظاهراً در اواخر قرن پنجم تألیف شده‌است آمده، بنابراین پیش از عهد تألیف آن کتاب زندگی می‌کرده و بدین ترتیب از شاعران اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم شمرده می‌شده‌است. از اشعار او این دو بیت در چهار مقاله و لباب الالباب آمده‌است:
آقای سعید نفیسی سه بیت از قطعهٔ ذیل را به نام مخلّدی در یک نسخه خطی از لغت فرس اسدی مکتوب به سال 877 هجری یافته‌اند.این قطعه به تمامی در نسخ دیوان عنصری هم دیده شده‌است.وازاین دو مأخذ می‌توان قطعهٔ کامل مخلّدی یا [عنصری] را به نحو ذیل آمورد:
