مردم روهینگیا
روهینگیا مردمی مسلمان و هندوآریایی هستند که در ایالت راخین در غرب میانمار زندگی میکنند. سازمان ملل متحد[۱۶] و همچنین اغلب رسانههای بینالمللی و سازمانهای حقوق بشری مردم روهینگیا را جزو ستمدیدهترین اقلیتها در جهان توصیف میکنند.[۱۷][۱۸] این مردم ۴ درصد کل جمعیت میانمار را تشکیل میدهند.
Ruáingga | |
---|---|
![]() | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
میانمار (ایالت راخین)، بنگلادش، مالزی، نپال، پاکستان، عربستان سعودی، تایلند، اندونزی، هند | |
![]() | ۱٫۳ میلیون[۱][۲] |
![]() | ۴۰۰٬۰۰۰[۳] |
![]() | ۳۰۰٬۰۰۰–۵۰۰٬۰۰۰[۴][۵][۶] |
![]() | ۲۰۰٬۰۰۰[۷][۸][۹] |
![]() | ۱۰۰٬۰۰۰[۱۰] |
![]() | ۴۰٬۰۷۰[۱۱] |
![]() | ۱۱٬۹۴۱[۱۲] |
![]() | ۲۰۰[۱۳] |
![]() | ۳۶٬۰۰۰[۱۴] |
زبانها | |
روهینگیا | |
دین | |
اسلام | |
قومیتهای وابسته | |
بنگالها، پاکها |
اصالتویرایش
مسلمانان روهینگیا و برخی از محققان معتقدند که آنها بومی ایالت راخین هستند. درحالیکه دیگر مورخان ادعا میکنند که ایشان مهاجرانی هستند که بیشتر طی دوره حکومت بریتانیا در برمه[۱۹][۲۰][۲۱] از بنگلادش به میانمار و به میزان کمتر، پس از استقلال برمه در سال ۱۹۴۸ و جنگ آزادیبخش بنگلادش در سال ۱۹۷۱ مهاجرت کردهاند.[۲۲][۲۳]
نداشتن تابعیتویرایش
براساس قوانینی که در زمان حکومت نظامیان در میانمار تدوین شد، مسلمانان روهینگیا از جمله اقوام تشکیل دهنده ملت میانمار محسوب نمیشوند و از بسیاری از خدمات دولتی و منافع شهروندی محروم هستند و در شرایطی مانند آپارتاید زندگی میکنند.[۲۴] از جمعیت یک میلیون و سیصد هزار نفری مسلمانان میانمار تنها نزدیک ۴۰ هزار نفر تابعیت این کشور را دارند.[۲۵] دولت میانمار اقلیت مسلمان روهینگیا را مهاجرانی غیرقانونی بهشمار میآورد که از بنگلادش وارد شدهاند. دولت بنگلادش نیز درقبال «مهاجران غیرقانونی» سیاست بسیار سرسختانهای دارد و از ورود آنها جلوگیری میکند.[۱۶]
دولت میانمار از واژه «بنگالی» برای اشاره به این اقلیت استفاده میکند؛ به معنی افرادی که بهطور غیرقانونی از بنگلادش وارد میانمار شدهاند.[۲۴] روزنامههای دولتی میانمار از آنها با الفاظی چون «سیاه»، «عرب» یا «بنگلادشی» نام میبرند. آن سانگ سوچی رهبر مخالفان و حزب اتحادیه ملی برای دموکراسی هم از موضعگیری آشکار دربارهٔ آنها خودداری کرده و تاکنون هیچ حرفی دربارهٔ خشونت با این اقلیت و سرکوب آنان نزدهاست.[۲۶]
در حالی که اصل این شرایط در ارتباط با سازمان ملل متحد هنوز نامشخص است،[۲۷] سازمان ملل این اقلیت را «بزرگترین جمعیت بدون تابعیت» در جهان توصیف کردهاست.[۲۵][۲۴] در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کرد گروهی را برای جمع آوری مدارک جنایات احتمالی که علیه مسلمانان روهینگیا انجام شده تشکیل خواهد داد.[۲۸]پس از مردم فلسطینی، مسلمانان روهینگیا بزرگترین جمعیت بیتابعیت جهان را تشکیل میدهند. به طوریکه یک دهم از کل جمعیت بیتابعیت جهان، مسلمان روهینگیا هستند.[۲۵]
در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۸ جرمی هانت. وزیر خارجه بریتانیا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد اجلاسی با برخی وزرای خارجه دیگر انجام داد تا بحران روهینگیا را مورد بحث قرار دهند.[۲۹]
در دیگر کشورهاویرایش
بخش دیگری از مردم روهینگیا در بنگلادش، پاکستان، عربستان سعودی، تایلند، مالزی، اندونزی یا اروپا و استرالیا زندگی میکنند. اینان بازماندگان بازرگانان و جهانگردان عرب و بنگلادشی هستند و فرهنگ و زبان و هویتی خاص دارند.
دینویرایش
مذهب مردم روهینگیا مسلمان سنی با عناصری از تصوف است. دولت فرصتهای آموزشی را برای آنها بسیار محدود کرده و تحصیل در مدارس اسلامی محلی تنها گزینه آموزشی آنهاست. هماکنون مساجد و مدارس بیشتر در روستاها هستند. بهطور سنتی، مردان به جماعت عبادت میکنند و زنان در خانه.
مهاجرت و آوارگیویرایش
خشونتهای قومی میان بوداییان که اکثریت جمعیت میانمار را تشکیل میدهند و اقلیت مسلمان روهینگیا تاکنون صدها کشته بر جای گذاشته و هزاران نفر خانه و کاشانه خود را از دست داده و آواره شدهاند.[۳۰]
بسیاری از آنان در کمپهای پناهندگان در نزدیکی مرز بنگلادش به سر میبرند.[۳۱] بیش از ۱۴۰ هزار نفر از آنها به دنبال درگیری با قوم بودایی «راخینه» در سال ۲۰۱۲ به مناطق دیگر آواره شدهاند[۳۲] و تا سال ۲۰۱۷ بیش از ۶۰۰ هزار نفر از اقلیت مسلمانان روهینگیا به بنگلادش فرار کردهاند.[۲۴]در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸ شیخ حسیما رئیسجمهور بنگلادش در هفتادو سومین مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت ۱/۱ میلیون پناهنده روهینگیایی در بنگلادش وجود دارند.[۳۳]
بودائیان تندرو در میانمار با ادعای اینکه مسلمانان روهینگیا از خارج به این کشور مهاجرت کرده و از ساکنان قدیمی این سرزمین نیستند، همواره خواستار اخراج و بازگرداندن آنها به «کشورشان» بودهاند.[۲۴]
پس از درگیریهای قومی و مذهبی در کشور میانمار و کشتار مسلمانان روهینگیایی در این کشور، بسیاری از این افراد به کشورهای دیگر مهاجرت کردند. برخی از این مهاجران در کشورهای دیگر نیز سرنوشت خوبی نداشتند و به قتل رسیدند.[۳۴] بیشتر این مهاجران در دام قاچاقچیان انسان گرفتار شدند.[۳۵]
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
- ↑ "Will anyone help the Rohingya people?". BBC News.
- ↑ "Who Are the Rohingya?". About Education. 2014. Archived from the original on 18 November 2012. Retrieved 8 March 2015.
- ↑ "Saudi Arabia entry at Ethnologue". Ethnologue. Retrieved 6 February 2015.
- ↑ "Bangladesh's Rohingya camps - promise or peril?". The Daily Star. 2 December 2014. Retrieved 19 May 2015.
- ↑ "Myanmar Rohingya refugees call for Suu Kyi's help". Agence France-Presse. 13 June 2012. Retrieved 9 July 2012.
- ↑ "Bangladesh for permanent solution to Burmese Rohingya refugee problem". Bangladesh Business News. Archived from the original on 20 May 2015. Retrieved 19 May 2015.
- ↑ "Homeless In Karachi | Owais Tohid, Arshad Mahmud". Outlookindia.com. 29 November 1995. Retrieved 18 October 2013.
- ↑ "Box 5925 Annapolis, MD 21403 info@srintl". Burmalibrary.org. Archived from the original on 11 September 2011. Retrieved 18 October 2013.
- ↑ Derek Henry Flood (31 December 1969). "From South to South: Refugees as Migrants: The Rohingya in Pakistan". Huffington Post. Retrieved 11 February 2015.
- ↑ Husain, Irfan (30 July 2012). "Karma and killings in Myanmar". Dawn. Retrieved 10 August 2012.
- ↑ "Figure At A Glance". UNHCR Malaysia. 2014. Archived from the original on 30 December 2014. Retrieved 30 December 2014.
- ↑ Jalimin (19 May 2015). "Jumlah Pengungsi Rohingya di Indonesia Capai 11.941 Orang" (به اندونزیایی). Aceh Tribun News. Archived from the original on 11 October 2015. Retrieved 11 October 2015.
- ↑ "200 Rohingya Refugess are not accepted as Refugees and Nepal Government considers them illegal migrants". Archived from the original on 4 June 2016.
An estimated 36,000 Rohingya Refugess living in India
- ↑ "WorldLink: The plight of Rohingyas in India". Deutsche Welle. 29 July 2016.
- ↑ David Mathieson (2009). Perilous Plight: Burma's Rohingya Take to the Seas. Human Rights Watch. p. 3. ISBN 978-1-56432-485-6.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ «سازمان ملل متحد: مسلمانان روهینگیا قربانی پاکسازی نژادی در میانمار». بیبیسی فارسی. ۱۱ نوامبر ۲۰۱۶.
- ↑ Crisis Group 2014, p. i.
- ↑ "Myanmar, Bangladesh leaders 'to discuss Rohingya'". Agence France-Presse. 29 June 2012.
- ↑ Leider 2013, p. 7.
- ↑ Derek Tonkin. "The 'Rohingya' Identity - British experience in Arakan 1826-1948". The Irrawaddy. Archived from the original on 19 January 2015. Retrieved 19 January 2015.
- ↑ Selth, Andrew (2003). Burma's Muslims: Terrorists or Terrorised?. Australia: Strategic and Defence Studies Centre, Australian National University. p. 7. ISBN 0-7315-5437-X.
- ↑ Adloff, Richard; Thompson, Virginia (1955). Minority Problems in Southeast Asia. United States: Stanford University Press. p. 154.
- ↑ Crisis Group 2014, pp. 4–5.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ ۲۴٫۳ ۲۴٫۴ «پاپ فرانسیس در بنگلادش از واژه 'روهینگیا' استفاده کرد». بیبیسی فارسی. ۱۰ آذر ۱۳۹۶.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ بهنام دارایی زاده-حقوقدان (۱۹ شهریور ۱۳۹۶). «وضعیت حقوقی اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار». بیبیسی فارسی.
- ↑ «تشدید سرکوب اقلیت مسلمان در برمه». دویچه وله فارسی. ۲۷ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶.
- ↑ MclaughLin, Tim (8 July 2013). "Origin of 'most persecuted minority' statement unclear". Retrieved 17 February 2015.
- ↑ Exclusive: Myanmar's delaying tactics blocking Rohingya return - Bangladesh P
- ↑ US: Myanmar Military Led 'Extreme' Violence Against Rohingya
- ↑ «دیدهبان حقوق بشر: بیش از ۱۲۰۰ خانه مسلمانان در میانمار نابود شدهاست». بیبیسی فارسی. ۲۱ نوامبر ۲۰۱۶.
- ↑ Ridwanul Hoque (۲۰۱۶/03/۱۶). "MIGRATION Asian challenge". dandc.eu (به انگلیسی).
{{cite web}}
: Check date values in:|تاریخ=
(help) - ↑ رادیو فردا. بازدید: مه ۲۰۱۵.
- ↑ Bangladesh point finger at Myanmar for Rohingya 'genocide'
- ↑ کشف گور جمعی با 100 جسد مسلمانان روهینگیا در مالزی.[خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) http://irna.ir]
- ↑ وزارت کشور مالزی کشف گورهای جمعی را تأیید کرد.[خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) http://irna.ir]
منابعویرایش
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Rohingya people». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶.
- «تشدید سرکوب اقلیت مسلمان در برمه». دویچه وله فارسی. ۲۷ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶.
- «دیدهبان حقوق بشر: بیش از ۱۲۰۰ خانه مسلمانان در میانمار نابود شدهاست». بیبیسی فارسی. ۲۱ نوامبر ۲۰۱۶.
- «سازمان ملل متحد: مسلمانان روهینگیا قربانی پاکسازی نژادی در میانمار». بیبیسی فارسی. ۱۱ نوامبر ۲۰۱۶.