مصرف‌گرایی خودنمایانه
مصرف‌گرایی خودنمایانه یا مصرف‌گرایی به قصد تمایز (به انگلیسی: Conspicuous consumption)، نوعی خودشیفتگی و به معنی خرید و مصرف کالاها و خدمات لوکس به منظور به‌رخ‌کشیدن قدرت اقتصادی و نشان‌دادن منزلت اجتماعی بالاتر، با هدف ایجاد مرزبندی با دیگران است.[۱]
جامعه‌شناس و اقتصاددان تورستن وبلن اصطلاح مصرف‌گرایی خودنمایانه را ابداع کرد و از پیشگامان جنبش اقتصاد نهادگرایی بود.
این مفهوم ابداع شده جامعه‌شناس و اقتصاددان آمریکایی، تورستن وبلن (۳۰ ژوئیهٔ ۱۸۵۷–۳ اوت ۱۹۲۹) است که از پیشگامان جنبش اقتصاد نهادگرایی و نویسنده کتاب نظریه طبقه تن‌آسا: مطالعه اقتصادی تکامل نهادها است که به زبان فارسی ترجمه شده‌است.
| ” | روی‌آوردن طبقه تن‌آسا به مصرف‌گرایی خودنمایانه در واقع تلاشی است برای فاصله‌گذاری با دیگر اقشار و طبقات و تقلایی است برای مرزبندی با آن‌ها از طریق ایجاد تمایز. | “ |
—تورستن وبلن، اقتصاددان و جامعه‌شناس، [۲] | ||
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ Veblen, Thorstein. (1899) Theory of the Leisure Class: An Economic Study in the Evolution of Institutions. New York: Macmillan
- ↑ "مصرف می‌کنم، پس هستم". خبرگزاری کار ایران. ۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. Retrieved 17 February 2017.
{{cite web}}: Check date values in:|date=(help)
 | این یک مقالهٔ خرد جامعه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |