معنیون

مَعنیون یا خاندان مَعن (عربی: الأسرة المعنية) یک سلسله از اعراب قحطانی بودند که بعداً بخشی از آن‌ها مبدل به دروزی‌ها شدند که مدتی بر جبل لبنان حکومت کردند. پایتخت آنان دیرالقمر بود. دوران حکومت دروزی‌ها بر جبل لبنان از ۱۵۱۶ تا ۱۶۹۷ میلادی به طول انجامید و نهایتاً شهابیون قدرت را از معنیون گرفتند.

تاریخچه

اولین کسی از معنیون که به قدرت رسید، فخرالدین اول بود که به دستور امپراتور عثمانی اجازه یافت که ارتش تشکیل بدهد. اوج قدرت معنیون در زمان امارت فخرالدین دوم بود که مناطق تحت حکومتش از انطاکیه در شمال تا صفد در جنوب را شامل می‌شد. فخرالدین دوم تصمیم داشت که لبنان را از امپراتوری عثمانی تجزیه کند، و از همین رو توسط عثمانیان اعدام شد. با این حال او تأثیرات مثبتی روی قدرت اقتصادی و نظامی لبنان داشت. فخرالدین به سازگاری دینی نیز اعتقاد داشت و برای ادغام گروه‌های دینی مختلف (اعم از مسیحی و مسلمان) و تشکیل یک اجتماع واحد در لبنان تلاش کرد.

برانداخته شدن معنیون از قدرت و جایگزین شدنشان با امرای شهابی به سرپیچی معنیون از حکومت عثمانی نسبت داده می‌ شود.

تبارشناسی

در نمودار زیر تمام سال‌های میلادی هستند:

فخرالدین اول (‎۱۴۸۰ – ۱۵۴۴)

قُرقماز اول (‎۱۵۲۰ – ۱۵۸۵)

فخرالدین دوم (‎۱۵۷۲ – ۱۶۳۵)

یونس (‎۱۵۷۵ – ۱۶۵۰)

علی (‎۱۵۹۵ – ۱۶۳۳)

مُلحِم (درگذشته ۱۶۵۸)

منصور (اعدام‌شده در ۱۶۳۵)

احمد (‎۱۶۴۹ – ۱۶۹۷)

قرقماز دوم (‎۱۶۵۰ – ۱۶۶۲)

حیدر (اعدام‌شده در ۱۶۳۵)

بُلُک (اعدام‌شده در ۱۶۳۵)

حسین (درگذشته ۱۶۵۰)

حسن (کشته شده توسط کوچوک احمد پاشا)

منابع

• «تاریخ لبنان (۲): دورهٔ میانه». مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر.
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Maan family». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۸.
• علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «فخرالدین» در لغت‌نامهٔ دهخدا.